Aka

aka

aka, v. (ek, ók, ekinn). 1) bevæge, flyttefra et Sted til et andet, m. Dat. ókhann af sér fjötrinum Fld. II, 537;ekr Oddr sér þar er - Fld. II, 3373;G. ókst undan agugr (dvs. öfugr) upp ípallinum Dn. I, 35927; gengust á okbörðust með sveitir sínar ok ókust útfyrir Þrælaberg Fm. VIII, 2781; akaseglum dvs. brase (jvf aktaumar), Fm.VII, 94; VIII, 131; Byl. 9, 18; akastí tauma, se under taumr. 2) kjøre, vedKjørsel føre frem eller afsted, m. Dat.ók skarni á hóla Nj. 44; ók heyjumsínum á yxnum Fbr. 43; jvf Eb. 30;m. Akk. ók saman heyit, töðu sína Heið.19; Landsl. 2, 10; jvf, Eb. 30; ekr fé sítttil skógar Gísl. 121 (jvf 36) a. húsGráG. 4488; aka vist ok drykk Fm. X,186; yxn þeir er Þórolfr var ekinn áEb. 34; jvf Heið. 19; Fbr. 43; Hei-laG. I, 61820. Som Dyret eller Kjøre-redskabet, efter hvad anførte Exemplervise, kan tilføjes ved Hjelp af Præp. áeller í, findes aka ogsaa forbundet meddisse i Dat. saasom: aka þrennumeykjum Eb. 30; líltu síðarr er þannsama veg fram ekit mörgum yxnumfyrir stórum vögnum HeilaG. II, 1381;gótt er heilum vagni heim at aka Alex. 61 (jvf sýndist heldr heilsuligt heimat aka HeilaG. II, 48610); aka vögnumá víxl OH. 20; ved hvilke Exemplerman ikke behøver at tænke sig andet iKjøreredskabet end selve den Kjørendeeller Styrende. Saaledes eller i intran-sitiv Betydning, = vehi er aka brugt ifølgende Exempler: Freyr ók í kerruSE. I, 176 jvf 90; med Veien tilføjet iAkk. óku úrgar brautir RíG. 36; medTidens Varighet betegnet ved et tilføietAkk. óku nóttina alla OH. 14330. Hvadman har med sig naar man saaledeskjører, findes tilføjet ved Hjælp af Præp.með, f. Ex. lögðu hann í vágir ok ókumeð hann í Ás Sturl. I, 23826. 35 jvfGyð. 2513; ekr til skógar með fjárhlutsínn Gisl. 3628; bœndr /s/kulu hafafrjálsan veg - til skipa at fara, riða,ganga ok aka með þeim varningi semþeir þar kaupa Dn. I, 682. 3) bevægesig, = akast; óku þeir þá aptr undirmerkit Klm. 3657; ók hann upp meðánni Rín til móts við Ásmund Fld. II,484; svá ágjarnliga börðust þeir athvárrgi ók (dvs. veg) fyrir öðrum Ridd.865; aka at e-m dvs. trænge ind paa en:er sóttin ók at þeim fast HeilaG. I,37819; aka undan dvs. trække sig tilbageFm. VII, 317. X, 193; láta aka undan(nl. skipin) dvs. trække sig tilbage medSkibene, Fsk. 61; aka bug (Akk.) á e-mdvs. bringe en til at vige (= aka e-m ábug) fig. vinde Bugt med en, Fm. VIII,412; upers. e-m verðr nær ekit dvs. enkommer i Knibe, i en betrængt StillingFm. IX, 485 &vl; Fld. II, 409; ekr(hart, mjök) at e-m d. s. Gisl. 52;Hænsn. 4 jvf HeilaG. I, 65135.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛆᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.