Ausa

ausa

ausa, v. (eys, jós, ausinn) 1) øse, kaste; m.Dat. taka hvern dag vatn í brunninum okmeð aurinn - ok ausa upp yfir askinnSE. I, 76; ausa síld or netjom Landsl.7, 51; hlóðu síðan at grjóti ok jósu atmoldu Eg. 55; ef maðr eys eldi ámann eðr kastar Grág. 37818; især omat øse ud det Vand, som har samlet sigi Fartøjet: sú bylgja gékk nú yfir, ateigi þarf at ausa Flóam. 28; fig. ausasauri á e-n dvs. overøse en med Fornær- melser, Hítd. 33; ausa e-m e-u í augaupp dvs. sige en noget lige i Øjnene, Eg.77; hrópi ok rógi ef þú eyss á hollregin Lok. 4; rœddu um verka þanner hverr jós á annan Hítd. 42. 2) overøsemed noget (e-t e-u); ausa barn vatniom vore Forfædres hedenske Daab Ríg.7, 31; Jómsv. 558; Fld. II, 16227;Fris. 6151 (Hkr. 4013. 19); ausa e-n moldudvs. begrave en, Herv. 31212; Hítd. 11;Klm. 5436; jvf ausa e-n sandi Heilag.II, 39615. 41015; lætr hann salti ausaþann stað, sem borgin hafði verit, atsú bölvaða jörð skyldi aldri síðan þrí-fast mega Post. 60610. 3) øse, ved Øsenskille noget af med dets vaade Indhold;ausa skip upp (dvs. tomt) Gul. 310;Grett. 55; jvf Flat. II, 2206; fig. ausabát sínn dvs. lade Vandet, Fm. VII,331. 4) om Hest: slaa op med Bag-benene. Grett. 25; Sturl. I, 2311; Heilag.I, 22034.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛆᚢᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.