Banna

Old Norwegian Dictionary - banna

Meaning of Old Norwegian word "banna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

banna
banna, v. (að) 1) forbyde; hann bannaðiallar flutningar upp í Gautland OH.4912; þá bannaði Þ. peim eigi at -göra þar nökkurar óspektir en bauðþeim þat eigi Sturl. II, 2296; bannaðiþar hvetvetna (dvs. belagde med Forbudalt) þat er hann átti - karlar ok konursegja, at Skeggi hafi þar alla hlutibannat ok óheimilat hverjum manninökkura afneyzlu Sturl. II, 23134. 37;bannat epli dvs. den forbudne Frugt, Elucid. 6511; át hón af bönnuðu tré Elucid.6523. 2) forholde en noget (e-m e-t)hindre ham fra at naa, faa eller brugedet; hann kemst millum dvergs oksteins; dvergrinn mælti: hví bannarþú mér herbergi mítt Mag. 2460; máler honum bannat (saa at han ikke kantale) Hb. 4531; Þ. þóttist vita, at þettaherbergi mundi sá (illvirki), eiga erstigana hafði bannat Vatsd. 3 (513);banna (= meina Linje 2) kirkjugarðFrost. 2, 163; ef maðr bannar e-mhlut þenna með lögfestu eða með for-stöðu Frost. 7, 266. 3) forbande, =bölva, m. Dat. DN. I, 245; Hom. 625;þat þykkir mönnum sem Gunhildr hafibannat Geir með fjölkyngi sínni tilNoregs Harð. 18 (569); bölva ok bannaStj. 377. 1998; blóta eða banna Bp. I,768; bannast um dvs. forbande sig paa noget,til Bekræftelse af noget, Bp. I, 5583;Fm. VIII, 1745; mun ek eigi brjótalög hins helga Ólafs konungs fyrirhans sakir, þó at hann bannist jafnanum eða blótist Fm. VIII, 2949.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛆᚿᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

Dat.
Dativ.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Back