Bera

bera

bera, v. (ber, bar, borinn) 1) føre, bringe,transportere fra et Sted til et andet,gr. ; bera tafl í pung Mag. 127;bera veðr hann vestr í hafit Heilag.II, 2885; mikill lausasnjór var borinn(dvs. havde lagt sig) undir hamarinn Sturl.II, 2214; þeir höfðu borit at ser grjótSturl. I, 24712; farit þit ok sœkit gull-hnött mínn ok berit hann hingat Fm.III, 186; berit þau orð mín Ólafi kon-ungi Eg. 52 (10729): munda ek beiðaþik at bera þangat annan ulfalda afmínni halfu Heilag. II, 61317; bera e-tí brott dvs. bortføre noget, Stj. 9914; berae-t á eykjum Heilag. I, 58915; berae-t á hesti Grg. I, 23 fg; Grett. 66.763. 989; bar Böðvarr biskup í börumsuðr í Hvamm Sturl. I, 27816; lagðihvárr til annars ok gékk í sundr spjót-skaptit Markhaulds en p. bar hannaf hesti sínum svá langt sem spjót-skaptit vannst Partalop. 1513; þóttisthann þann veg helzt hyggja af líflátiAra at láta hreysti hans koma í kvæðiþau, er víða væri borin Sturl. I, 924;upers. berr e-t dvs. noget kommer tilstede,til et Sted ved et Tilfælde eller Om-stændighedernes Medfør: berr raunir dvs.man erfarer, Flat. II, 31029 jvf Barl.228; berr þá ljós í myrkvastofu Flov.15326; ef þik berr at öðrum löndumþeim er hingat eru nærr OH. 7532 jvf7527; rauðan kyrtil berr víð glugginnNj. 78 (11426); bar Þorkatli Skefil ídrauma (dvs. Þ. fik se Skefil i Drømme)Vem. 1953; engan mun nærr hafa boritþeim hrakningum er á Orlygsstöðumurðu en þik Sturl. II, 724; hana (dvs.Gregoriusmessu) bar í millum imbru-daga Sturl. I, 34911; berr hlut yfir (dvs.Lodden falder paa) kynsmen BenjaminStj. 445 &vl; svá bar miklum (for: mikinn) ótta yfir þann stað Heilag. I,69519; berr e-m e-t dvs. noget tilfalder,tilkommer en: svá mikit sem prest-borðinu bar í Saurby EJb. 92; tilalls réttar sem mik (for: mér) bar tiloptnefndra jarða Dn. II, 55925; berre-m m. Inf. dvs. det tilkommer en atgjøre noget: ger nú sem þér berr okhyl líkam mínn moldu Barl. 20215; þóttihonum eigi þat bera sínni sœmd atgera &c. Barl. 14328; bera sik, berasta) bevæge sig, røre sig, flytte sig fra et Sted til et andet: svá var hann magraf sulti at hann gat varla borit sikBev. 22636; jvf Bp. I, 7918. 79313;leituðu aðrir sex undan, bárust þeirþá ofan at naustrum ok inn í naustitGrett. 4529; bárust þeir (dvs. de kjæm-pende) víða um höllina Fm. III, 1895;var þess ván at fylkingar mundu berast(= bregðast OH. 21517) í hergönguFlat. II, 35213; basilisko er sköpuðhræzla mikil svá at hann þorir ekkiat bera sik í móti honum (dvs. hreysi-kettinum) Heilag. II, 618; þat rœddumargir, at því mundi þann veg í mótiberast at - (dvs. at det nok derfor skulde træffe sig saaledes at -) Vígagl. 45;berast e-m dvs. tilfalde en: ef mér bæristveðféit OH. 7520; berast e-m at hendi,til handa dvs. vederfares, hændes no-gen: ekki berst íllum gótt at hendiné góðum íllt Elucid. 1407 fg; upers. at oss kunni til handa berast sem íguðspjallinu segir Barl. 43. b) bort- falde, forsvinde, = bregðast: þykkirborin ván (dvs. at der ikke mere er nogetHaab om) at hann moni aptr fá náðsóma sínum Alex. 844; þó at í fyrstutakist eigi, þó er þá eigi rád at látaberast (dvs. lade Sagen fare, opgive den; &vl af at láta), þvi at nám kennirmeira en náttura Hirdskrá 29 (4219).c) berast e-m dvs. tilhøre, tilkomme en (jvf berr e-m e-t): þat sem honumsýnist berast kirkjunni, tekr hann aptrundir kirkjuna Thom. 4520; eigi berst(= eigi berr, eigi berr vel) þat svágera Ridd. 158. d) bera sik e-n vegdvs. opføre, forholde sig (= hafa sik) paaen vis Maade: bera sik beisliga ímót e-m Stj. 14324; bera sik vel Gyð. 6814; Nj. 128 (19711); Sturl. II, 11224;Eb. 19 (3110); bera sik þrekmannligaHeilag. II, 4983; K. þoldi ílla meizlinok bar sik lítt Flat. I, 33123. 2) intr. = berast; at nökkurir skímar megibera (= at nökkura skíma megi bera)upp á himininn Kgs. 47 (jvf Flov. 15326 under Nr. 1); fimtin berr (= fimtinaberr jvf Sturl. I, 34911 under Nr. 1) ásunnudag Frost. 3, 20; at hans syniberi nökkur sœmd (= nökkura sœmdBarl. 43 under Nr. 1) til handa Barl. 115; jvf Kgs. 146; bráðum bar dvs.det gik for sig i en Hast, var et Øjebliks Sag, OH. 9524; bera stóru dvs. gaa i det store, være af stor Betydenhed: þat berrstóru (= eigi berr þat allsmám Fm. X, 296), hversu mér þokkast vel þeirraathæfi Flat. I, 31536; svá at stóruberr Vols. 8417 (c. 1); Gul. 518; Band.*92; bera e-n veg dvs. foregaa, forholdesig paa en vis Maade, saa at det der-med er vel, ilde o. s. v. þykkir mérþví líkast sem tendrat sé kerti okbrenni ljósit allglatt í fyrstu ok berivel Mag. 524; sem han sér bezt bera(&vl standa) dvs. paa den Maade somhan finder bedst, Heilag. I, 70732. 3) frembringe noget (e-t) som sin Grøde eller Frugt; jörðin berr gras, tré Stj.1422. 32.; tré bera epli, aldin Kgs. 2527.10632; aldinviðrinn bar tvennan ávöxtFm. IX, 265. 4) føde til Verden. Hyndl. 34; Lok. 23. 33; Vegt. 11; verða borinndvs. blive født, Eids. 1, 1. 3, 1; hannhafði verit blindr borinn Nj. 99 (1524);kvað sér kunnigt um kynferði þeirraok kvað þá vel borna dvs. af god Fødsel, Slægt, Jómsv. 6514; rækjum mér þannvanda er ovitra bar, en heimska fœddiHeilag. II, 25439; verða borinn í þennaheim Borg. 1, 1. 3, 1; lét várr herraJesus Kristr berast í þenna heim Bret. 21 (1986); jvf Homil. 8424; Nótt varNörvi borin dvs. var n.'s Datter, Vafþr. 25; jvf Hamd. 2; Sigurðr ek heiti,borinn Sigmundi Sig. 1, 3 jvf Hyndl.27; ef hann á eigi borinn arfa Hák. 55;kýr hafði borit kalf Hítd. 325; jvf Bp. I, 1946; svá bar hvárrtveggi sauðrinn- allan sínn burð &c. Stj. 17812; þatsem síðarst var borit Stj. 17822; absol. eller uden Objekt; om Kjør og smaat Kvæg: Bp. I, 19328; Stj. 17820. 25. 5) frembære, fremføre i Ord, = bera fram,flytja; bera erendi Laxd. 33 (8125);bera kvið Nj. 143 (23820. 22); bera vitni,vætti Frost. 5, 12; Grg. I, 57. 1238;bera e-m kveðju e-s Eg. 27 (5519):bera erendi, orðsending e-s fyrir e-nEg. 66 (15518); bar hann (söguna) öllumvel dvs. saa at alle, som den angik, havde Ære deraf, Nj. 156 (2712); berr þú okkrùlíkt söguna Grett. 538; var honumþat vel borit síðan dvs. dette blev senereomtalt som noget, hvoraf han havde Ære, Fm. VIII, 16320; bera e-m njósndvs. bringe en Underretning om, hvad der nu er paa Færde, Nj. 89 (13127). 6) vidne, ved sit Vidnesbyrd oplyse, godt-gjøre eller stadfæste; sá hlýtr at beraer veit Flat. III, 40638; teli hannfrændsemi sína ok láti bera ef mennvitu eigi áðr deili á Frost. 5, 11;bauggildismenn ok nefgildismenn skulubera frændsemi þeirra í sundr dvs. vedsit Vidnesbyrd godtgjøre, at de ikke ere indbyrdes beslægtede, Frost. 3, 1; þóttþér berst þat faðerni, er þú segir Fm. VII, 164; bera e-n í ætt dvs. tjene tilVidnesbyrd om, at en er ættborinn eller ved sin Fødsel tilhører en Æt, Grág. 19211; bera e-n sannan at sök dvs. vedsit Vidnesbyrd bekræfte, godtgjøre, at nogen er skyldig i den Brøde, hvorforhan er anklaget, Borg. 2, 13; Nj. 143(23824); þar er vanefni berast þessmanns, er á hönd er lýst dvs. naar detved Vidnesbyrd er godtgjort, at denMand, hvem det efter foregaaende lýsingpaaligger at forsørge en ómagi, fattes Evnen dertil, Grág. 1212; eigi á maðrat selja arfván sína ef sá segir ósáttá, er næst stendr til, nema jafnmæliberist Grág. 10123. 7) bære noget saa- ledes, at det holdes i en vis Stilling; bera skjöld Fm. VII, 116; bera merkiNj. 158; bera vápn Nj. 133 (20910)jvf 80 (11918); Roðbert son mínn skalhonum þjóna - ok bera eptir honumklæði hans ok vápn KoNr. 4413; háttskal bera konungsgjöfina Fm. VI, 198;bera hallt höfuðit Flat. I, 3367; háttmun ormrinn bera mik í kveld okskal ek honum stýra áðr sól setistOT. 5222; tekr konungr sveininn okberr í faðm sér út Didr. 3193. 8) mod- staa Trykket af en Byrde uden at over-vældes af dens Tyngde; om Farkosteller Fartøj, som bærer, taaler en Lad-ning: hlóðu bæði skipin sem borð báruEb. 60 (11020); fig. dreif til hans svámikill mannfjöldi at landit fékk eigiborit, gerðist þá sultr ok hallæri mikitFris. 2918. jvf 2932 (Yngl. 47 fg); om Mennesker som bære, taale, udholde hvadder trykker, fortrædiger dem: þeirrasamvistu má ek ekki bera Fm. X,262; þrýstir svá fast at hann þóttistverla mega bera Bp. I, 183; þá hlutier eyrun mega eigi bera at heyra Bp.146; tölum fátt við föður várn, hannhefir nú sem hann má bera eðr meiraMag. 138 jvf 1446; er þat úvizka atbera eigi slíkt Vígagl. 239; þótti honummikit at um víg Kjartans en þó barhann drengiliga Laxd. 49 (1507). 9) bære noget, som man er iført, for at detskal tjene Legemet til Beklædning ellerPrydelse; var þá farin öll þeirra eigaútan klæði þau, er þau báru Heilag.II, 19628; þau (klæði) váru öll sundrleyst, er hann hafði áðr borit Grett.8613; þar fylgði skikkja dýr, er kon-ungr sjálfr hafði áðr borit Eg. 55 (11732);brún klæði sœmilig, er erkibiskupinnhafði sjalfr borit Bp. I, 80012 jvf8008. 13. 15; borin klæði dvs. brugte Klæder, Rb. 13, 9. 10) have noget som sig til-hørende; bera konungs nafn OHm. 4634;ek þóttumst bera hjá mér þann hugLaxd. 33 (8231); bera hamingju, gæfutil e-s Flat. I, 2395. II, 8438; beraúhamingju Flat. I, 23913; þau orð vilek eigi bera dvs. det skal ikke siges om mig, OHm. 22; bera lægra, hærra hlut(jvf hafa íllan hlut) Hund. 2, 19; Fm.VI, 41224; Flat. I, 46124; Heilag. II,617; bar ek sigr í okkru viðskipti Heilag.I, 44010; hart er þat at vér skolumbera frændr vára bótalausa fyrir bónda-sonum Sturl. II, 2039; Broddi lézt eigiáræði til bera (dvs. ikke at have Modeller Foretagsomhed nok til at yde den begjærede Hjælp) Sturl. II, 20717. 11) bera e-n e-u = bera e-t á e-n; berae-n afli, ofrefli, ofríki, bölvi Alex.11; Post. 49322; Heilag. II, 65317. 19.1529; OH. 21926; Stj. 512; Flat. II,3593; Gróg. 2; bera e-n sök, máli (= berasök, mál á e-n) Fm. V, 324; Frost.Indl. 7; Mar. 825; bera e-n fjörráðumSturl. I, 33330; bera e-n bjóri dvs. beruseen med Øl, Völ. 26; bera e-n baugumdvs. bestikke en (jvf bera fé á e-n), Alv.5; bera e-n ráðum dvs. bringe det dertilmed en, at man har al Raadighed over ham, men han har intet at sige, Nj.129; Bp. II, 446; borinn verkjum Oddr.4; Hítd. 68; verða bráðum borinn dvs.blive overrasket, saa at noget kommer uforvarende over en, Fm. Iv. 111 (jvf OHm. 306 ; Flat. III, 24621); vel vitiborinn dvs. vel udrustet med Forstand, Flat. II, 10923. - Med Præp. og Adv. á: 1) bære noget paa en Person ellerTing, især med Bibegrebet at denne der-ved begaves (udrustes, udsmykkes), be- byrdes (skades) eller overvældes, = bera e-n e-u (se foran under Nr. 11); föður- leifð þína hefir þú borit á byrgismenn þína Heilag. I, 43417; bjó hon hana sem hon kunni bezt ok bar á hanagull ok silfr ok alla ena bezta gripi Finb. 3111; þat var mikit vápn ok ekki var þar borit silfr á, en brandrinn var hvass Laxd. 29; bera hól á e-t Pr. 1102; allt þat sem fegrst var klæða-kyns, þá - bar ek á mik Heilag. I,48636; berast mikit, mikinn á (for beramikit &c. á sik) ved sin ydre Optræden søge at give sig Anseelse (jvf áburðr,áburðarsamr), = láta mikit yfir sér,Krók. 11 fg; Eb. 50; Flat. I, 3351;Grett. 665; Brandkr. 58; Fm. V, 184;berast lítit á Homil. 15726; bera áskip dvs. bære sit Gods eller sine Varer ombord, lade sit Fartøj, OH. 376; Nj.160; bera verk á e-n dvs. beskylde enfor at have gjort noget (jvf sakar-áberi), Flat. I, 53624; Fm. IV, 310;bera á sik víg e-s Sturl. I, 25418;bera kvið, kviðburð á e-n (jvf bera5 & 6) Nj. 143 fg; bera grjót, vápn áe-n dvs. angribe en med Sten, Vaaben, Sturl. I, 24712; Fm. VIII, 53; bera áe-n fals ok fagrmæli El. 10613; berakennsl á e-n dvs. skjønne, kjende, hvem en er, Heilag. II, 61714; bera fé á e-ndvs. bestikke en (jvf bera e-n baugum),Post. 14618; s. var hermaðr mikill okhafði aldri á borizt fyrir honum (dvs.han var aldrig bleven den tabende) íbardaga Þ.Jon. 24 (c. 9). 2) upers. berr e-t á dvs. noget er forhaanden, OHm. 4635. 3) bera á e-n dag, e-aviku o. s. v. træffe, falde ind paa envis Dag o. s. v. (jvf bera 2); ef þingberr á hina helga viku Grg. I, 10024;nema sú fimt beri á helgan dag Gul.266 (8721) jvf Frost. 3, 2022. - af:bera e-t af e-u dvs. afvende noget fraen Gjenstand, befri den fra noget, mods. bera á, f. Ex. bera högg, lag af e-mdvs. afparere Hugg, Stød, saa at det ikke rammer en, Alex. 40; Grett. 89; Fm.X, 421; bera kviðinn af eða á (jvfbera 5) Nj. 143; Þ. spyrr hvárt þeirvoru nökkurs af valdir um þetta máler konungr berr á þá -, þat ætla ek,at eigi beri með öllu af oss - segirOddr Flat. III, 3845; ekki má ek þataf mér bera dvs. jeg kan ikke sige mig fri for at have gjort det, Flat. II, 973;bera e-t af sér: ogsaa om at værge sigmod det overvældende Indtryk af nogetsom berører en, f. Ex. bar vel af sér harm-ana Eb. 19 (319); jvf Sturl. II, 1719;Guðrún þótti mikit fráfall Þorkels,en þó bar hon sköruliga af sér Laxd.76; hversu berst Auðr af um bróður-dauðann (= berr a. bróðurdauðann afsér)? - hon berst af lítt ok þykkirmikit Gísl. 74 (jvf hon berst af velok þykkir þó mikit Gísl. 1084); berastvel af (= bera vel af sér) dvs. finde sigi noget, bære det med Taalmodighed, Homil. 9624; Mag.* 10324; mods. berastílla af Grett. 9019; eller berast lítt afFld. III, 227; Mag.* 101. 2) bera af e-mdvs. tage Luven fra en, lat. superare iBetydning saavel af at overgaa som afat overvinde, med det tilføjet i Akk.,hvori en Ting overgaar en anden: þeir(dvs. raddarstafirnir) bera svá tign afsamhljóðendum sem almætti af half-mætti SE. II, 14; med samme tilføjet ved Hjælp af Præp. um: ein bar þaraf öllum um vænleik Fm. III, 76; þatmannval, er á Orminum var, bar eigiminnr af öðrum mönnum um afl okfrækleik en Ormrinn langi af öðrumskipum . I, 452;Flat32 K. bar af þeimmanni (dvs. ), erovervandt den Mandmóti honum barðist . III, 76;Fm jvf . 77;Þorskf3 skal þar við liggja mundrinnallr ok þar legg ek í móti annat féjafnmikit, ok eigi sá hvárttveggja féit(dvs. veðféit, mundinn lagt í móti),nemlig baadeogdet Gods han selv havdeer af öðrum berr (dvs. ) . 8;som i Holmgangen overvinder den andenNj finnstmikit til hversu öllu var viðrkvæmiligaskipat í húsinu eðr hver blíða -; börnþau 4, er bróðir hans átti, þótti honumþó af bera (), hversuovergaa alt andetfögr ok skýrlig þau vóru . 85 B.Æf97 berr af e-n veg dvs. , . II, 36. - 3)upers.det faar et eller andet UdfaldBp4aptr:bera aptr dvs. : lék konungr fingr-føre, sætte noget tilbage paadets forrige Pladsbrjót mikinn þá skekþi jarl af honumriddara, konungr bar aptr tafl hansok sagði at hann skyldi annat leika. 167;OH22 vildi hann bera aptr rid-dara er hann hafði teflt í uppnám (dvs.)sat saa at Modspilleren kunde tage den. II, 105. - berr e-t atSturl11at:upers. : ef illvirkjana1)noget kommer tistedekunni at bera . II, 409. Heilag1 (jvf bera til 4), . XI, 762)nogetindtræfferFm( 65);Jómsv.*15 . I, 166;Flat30 svá barat (dvs. ) á einni nótt atdet gik saa tilsótt stóð Alfhildi . 122;OH31 berastat . dvs. , . 70.v. rindtræffe, hændesOH1073;22 . VI, 198. 207. VII, 256;Fm beraat : engir hlutir hafa þeir at boritd. s.mér til handa . 53;OH38 bera sik e-nveg ( sköruliga) at dvs. (jvf bera sik vel,f. Ex.opføre sigpaa en vis Maadeþrekmannlige &c.) . I, 630. - Bp36 bera e-t eptir dvs. (): eigi þykkjum ek slíkar tengr séteptir:havepaasighafa, sem þú berr eptir . 97;Grett8eigi ertu höfuð þeirra, heldr ertu glötunhöfuðs þess sem þú berr eptir &c.. I, 419;Heilag19 skal ek drepa þikmeð þeim inum hvítum kömpum erþú berr eptir . 401. - beraKlm9frá:frá e-u dvs. (jvf frábærr), herði-udmærke sig fremfor noget, overgaaf. Ex.mikill svá, at þat bar frá því semaðrir menn váru . 55;Eg Þ. var mannaljótastr, ok bar þat mest frá, hversuílla hann var limaðr . 74. - OH23fram:bera fram dvs. fremføre, foredrage, udtale (jvf bera 5, framburðr), . 143;Barl30. 174;Mar5 bera fram sín erendi .OH65;24 jvf . IV, 132. - Fmfyrir: 1) berr e-t fyrir e-n dvs. (fyrirburðr) . 126;upers.noget visersig for en, en faar noget at se, især i en VisionNj .Post272;12 . IV, 71;Fm . I, 116;Flat23margt berr nú fyrir augu mér . 70Nj berast e-t fyrir (dvs. bera e-t fyrir2)sik) dvs. , .faa, have noget i SindeFmIV, 184. 226 (= fyrirætlast . 98;OH1. II, 180);Flat2 . II, 80;Flat21 .SturlII, 269;4 . I, 226. 383. 554.Heilag20114617;25 . 90;Æf70 . 439;Stj18 . 17;Fske-m berst e-t fyrir dvs. , . 33. - bera e-men har noget i SindeGrett19inn:e-t inn dvs. ,indbringe, gavne en noget. 614. - í mót, í móti, á móti,Mar23at móti: berr í móti &c. dvs. : svá bar á móti eina nóttupers.dethænder sigeptir þat er - þá lá hann &c. .Mar97 jvf 83;25 svá bar í móti e-n dag -at - . 82 jvf 102. 115;Mar31127 berst ímóti . 4. - berad. s.Vígagl6nær:e-m nær dvs. , . II, 151:vedrøre enSturl30- bera ráð sín saman dvs.saman:, . 44;raadslaa med hinandenOH35 . II, 111;Hei-lag bar nöfn þeirra saman dvs., . I, 89;de hadde samme NavnBp fundvárn berr saman dvs. ,vi træffe hinanden. 38;OH33 . VI, 76;Fm . II, 100;Sturl24bar hvárki með þeim sundr né samandvs. , . I, 147 (jvfAfstanden mellem dem blev hverkenlængere eller kortereFld1. I, 258);Flat7 þat berr saman at -dvs. ,til samme Tid indtræffer det at -. I, 97;Flat14 . 156;Nj . I, 628.Bp11629;15 sagði þat bera saman, skaða sínnok alþýðunnar í þessum sveitum dvs.,sagde at her faldt sammen, her var for-haanden baade hans Skade og Almuens. II, 8;Sturl17 þat þykkir mjök samanbera ok (dvs. ) þessistemme overens medfrásögn . X, 276. - honumFmsundr:pótti oflengi ykkra fundi sundr beradvs. , . 143;han syntes det varede for længeinden I mødtesKlm72 berr ísundr með þeim at sinni dvs. , . 25. -de skillesad for denne GangVapnf12 til: bera e-n til e-s dvs. , . 323;1)tilskynde,bevæge en til nogetThom6 .FmVII, 280; . I, 63. Flat14 bera sik til2)e-s dvs. til bartage, give sig til, f. Ex.hann sik ok í öðrum stað í kirkju atlesa guðspjall . I, 871;Bp20 jvf .HeilagII, 51;3 . III, 396. Fld9 bera sik4)e-n veg til dvs. : sem embættisregla þess lif-være af en vis Beskaf-fenhednaðar berr sik til, játar hann gjarna. 42 B;Æf28 nú sem bréf várrar frúberr sik til, er án afaðsemd haldandafyrir hennar játyrði, at - . 490.Post13 bera til e-s dvs. , . II, 360;5)bidrage, virke, væreAarsag til nogetFlat29 .OH129. 227;126 . 435;Stj21 . 89. 151.Nj berr e-m nauðsyn til e-s dvs.6)upers., .en behøver noget, er nødsaget dertilFlatII, 353;8 . 227;OH37 berr þat til bóta,til nýlundu dvs. , . X, 264;det indtræffer som enForbedring i det bestaaende, som nogetnytFm . 22;Gísl3 berr e-ttil dvs. , = berr e-t at,noget indtræffer at honum bæri engan dáliganf. Ex.eðr váðaligan hlut til á veginum .Stj212;24 svá bar ferð hans til, at hannkom í Miklagarð . 87;Mar9 svá bartil (dvs. ) at - . 70;saa gik det tilOH18 . I, 97;Flat7 berr þeim svá giptuligatil - at herra páfinn hefir - .HeilagI, 697 ; berast til dvs. ef svá harðliga kann til at berast27ogsaaindtræffe,f. Ex. . 2, 6. Landsl bera til dvs. : þau tilfelli sem til báru úfyrirsynju7)pers.ind-træffe . VII, 126;DN hvárt sem heldr kynnitil bera líf eða dauði . 208;Klm26 mikil skömm hefir þér ok öllum þínum mönnum í dag til borit . 192. -Klm35 bera um með e-m dvs. jvf umbera, . 195. -um:bære overmed en, Grett bera e-t undan dvs. bera e-n undan sökundan:bringe detdertil med en Ting at den slipper løs,kommer bort; f. Ex. . 89;Nj man yðr nú fœri á viðupers.hann - en ef þetta berr undan, náit þérhonum eigi . 42;Nj vel væri þá, efsá væri, at þá veiði bæri eigi undan . 44 (jvf . 100; berr veiðiNjNjmods.í hendr . 147);Nj vil konungr nú eigiláta undan bera . I, 163 jvf .Flat33FmVIII, 309 &vl; berast undan . dvs.v. r , . 151. - glippe, ikke indtræffeKgs4undir:bera fé undir e-n = bera fé á en .FlatIII, 255;10 arf berr undir e-n dvs. , . I, 225;dertilfalder en ArvGrg .Mar300;3 var þar at sjá mörk harðla stórskamt frá sjónum svá at undir bar(dvs. ) allt annat landslegitderaf skjultes . 1054. - Mar13upp: bera e-t upp1)dvs. (jvffremføre, foredrage noget i Ordbera 5): bera upp erendi e-s . X,Fm264; . 156;Nj lét konungr þetta uppbera fyrir lið sítt . 52;Eg bera uppgátu . 411 ; . 234 fg;Stj30Herv bera uppsakargift . 6;Nj bera upp lygi fyrire-n . 14;Eg bera upp mál fyrir e-n . 33 jvf 32;OH3324 bera upp syndirfyrir kennimenn . 137. Homil6 berr2)e-t upp () dvs. brynjuna bar upp af mjöðm-upers.noget letter, hæversig, f. Ex.inni . VI, 66. - bera útFm10út:(dvs. ) reykinn . I, 830;lede udBp beraút knött . 110;Gísl bera út fé dvs. , . 15;sættePenge tilMag36 var hann heygðrok út borinn eptir fornum sið (jvf út-ferð) . I, 123 jvf II, 292 ; .Flat1126Æf28 fg ();109Luc. 7, 12 bera barn út dvs. , . 22;udsætte nyfødt Barn, som man ikke vilopfødeGul . 209 ; .Herv22HeilagII, 294 ; . 4 fg;30OHm16 . I, 252;Flat7 . 37;Vatsd . 8;Harð . 3;Gunl . 7.Vem- við: bera e-t við dvs. hvat berr nú (dvs. ) at þér hrynja tár . 33;1)bringe nogettilstede, f. Ex.for-aarsagerLaxd þessi tíðindi bar við (dvs. )upers.indtrafviku alla . 52. Eb bera við (e-t) dvs. 2)lægge: bar þatHindringer i Veien for nogeteina þá við, at Victorinus væri skírðr,at hann óttaðist misþokka vina sínna. I, 131;Heilag16 bar þat þá við umferðina . II, 23;Sturl34 við berast : . I, 292. II,sigesdet som er i Færd med at skulle ske, menforhindres, forebygges saa at der ikkebliver noget derafSturl2668. 92;1313 . 40 (. VI, 210);Mork21Fmlét guð við berast bruna kirkju .OH246;15 lét hann þat við berast dvs., . I, 168 jvf .han undlod detSEFmVII, 219. - yfir: berr e-t1)upers.yfir (e-t) dvs. ,noget farer forbi, frem . 126;Nj þóttist vita, at hann mundiskjótara yfir bera ef hann riði en géngi. 7;Hrafnk bar skjótt yfir ferð þeirradvs. ,deres Rejse blev snart tilendebragt . II, 189. Sturl14 berr e-t yfir2)upers.dvs. noget kommer til som et Overskud: þat bar yfir, at - dvs. - . II,hertil kom, des-uden var det Tilfælde, atBp158;22 svá stórt sýnist oss yfir bera, at- dvs. - hertil kommer saa meget mere, at. II, 121. Bp1 bera yfir e-t dvs. jvf bera af2)overgaa,have Fortrin frem for noget, 2, bera frá. . I, 830;Bp . XI, 431.Fm

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᚽᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.