Birta

birta

birta, v. (rt) 1) gjøre lys; var birt allthlýrit bæði hvítum steini ok rauðumFm. IV, 277 jvf OH. 12416; þú erbirtir þá hluti er áðr váru myrkvirBarl. 99; þat bœtir ok birtir auguPr. 47129; stjörnur birta náttina Stj.161; himintungl hver er jörðina skyldubirta bæði um nætr ok um daga Stj.1511 jvf 1617; dagrinn birtist dvs. bliver lys, Stj. 16; hinn siðarra hlut nætr þáer himinn tók at birtast af sólu tilaustrs Heilag. I, 52717; veðrit birtir(upers.) dvs. Veiret klarner, Flat. I, 338;ogsaa: birta blinda dvs. gjøre Blinde seende, Mar. 25917; þú er birtir blind-leik hjartna várra Heilag. I, 31032;birta rœðu dvs. gjøre en Tale klar, for- staaeligere, Barl. 8227; jvf Heilag. II,7135; birta hjörtu dvs. oplyse Menneskenes Hjerter, Hom. 10134; jvf Mar. 111521;er heilagr andi hefir - birt brjóstitHeilag. II, 45217 jvf29. 2) aabenbare, vise, = sýna; birta e-m sítt andlit,herbyrgi e-s Barl. 198 fg; guð birtimér alla höfuðfeðr - svá at þeir stóðufyrir mér Heilag. II, 67035; birta sínaalvöru, sínn hug, Stj. 117; OH. 549;þá er öl birtir brjóstit ok alla alvöruþar um Post. 50712; ek vil birtanafn mítt (lat. faciam mihi nomen)Gyð. 1217 (1 Maccab. 3, 12); birtir sikok upp ríss Gyð. 86 (om Mattathias 1 Maccab. 2, 1); ogsaa m. Dat. birtaást sínni Fm. X, 418; birtast dvs. kommetilsyne, vise sig, Kgs. 3220; Barl. 5332;Stj. 1319; þegar bœnin birtist (= lat.continuo oratione facta) Heilag. II,3706.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛁᚱᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.