Blaðra

blaðra

blaðra, v. (að) 1) bevæge sig ustadig fremog tilbage som et Blad for Vinden (af blað som blakra af blak, jvf flaðra);sá þeir at tungan blaðraði OHm. 109;þóttu blaðrandi tungur Kristi játa þáer höfuð voru höggvin af bolinumHeilag. I, 31928; jvf Æf. 1121. 2) trans.viste, bevæge noget frem eller tilbage; hann blaðraði tungunni ok vildi viðleita at mæla OH. 25019 (Flat. II,38729); ör(ð)gaðist hann (dvs. höggormr-inn) upp ok blaðraði tungunni Hei-lag. I, 4787; blöðruðu (leonin) hölunumHeilag. II, 19116; uden tilføjet tungunnibruges ogsaa blaðra i samme Betydningsom om det stod hos; f. Ex. Hom. 15518;blaðrar ok bendir hon (om en der harondt for at tale) Mar. 63515 jvf 63223,hvor det er forbundet med Objekt: þessiorð blaðrandi (dvs. fremførende disse Ord blaðrandi tungunni).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᛚᛆᚦᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.