Brún

brún

brún, f. (n. Pl. brýnn) 1) skarp Kant, fremstikkende Rand, Egg. Sturl. I, 6333.65 &vl 3; jvf brekkubrún, dagsbrún,heiðarbrún, ísbrún. 2) Øjenbryn. Fbr.3621; OH. 25014; Þ.stang. 49; láta sígabrýnn á nef, fyrir brár, fyrir augundvs. rynke Panden, Svarfd. 284; Hjörv. 19; SE. I, 142; fœra brún á nef d. s. Fbr. 2725; setja síða brún d. s. Fbr. 282;hleypa brúninni ofan á kinnina Eg. 55; hefja upp brún við e-t dvs. glattesin Pande, lade sit Aasyn opklares, Fbr. 1822; ogsaa upers. hefr e-m upp brúnd. s. Eg. 13 (2511); Bp. I, 63718; lypti þámjök brúnum manna dvs. Folks Aasynopklaredes ved de lyse Udsigter som aab-nede sig, Vatsd. 15 (266); hinnig værirþú undir brún at líta sem þú mundireigi vera ragr Nj. 37 (5526); e-m bregðrbrún, er - dvs. en tager sig det nær,naar - Nj. 8 (1427); Grett. 76; Flat. I, 23015; Fm. VI, 149; e-m bítr í brúnd. s. Thom. 4274; bera e-m e-t ábrún, brýnn dvs. kaste en noget i Næsen,forekaste, bebreide en noget, Flat. I, 401;Vem. 475; Heilag. I, 16721. 2118. 22335.68924; Æf. 95178; þótt hans brýnn berinú lægra dvs. skjønt han nu sætter Næsenmindre høit til Veirs, hans Mod er nufaldet, Æf. 9269; hversu herra Jóni- líkar þessi heimshafnan, tekr heið-inn Craton rétt á sínar berar brýnn(dvs. det faar den hedenske c. fuldt oguden Skaansel føle) með makligri ávítan,hversu hann &c. Post. 48324; hafabrögð undir brúnum dvs. have en Skjælmbag Øret, Band. 624.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛒᚱᚢᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.