Elda

elda

elda, v. (ld) 1) ilde, tænde Ild; ofn íhúsinu til eldingar ok svá meistarligaum búit með reykbera, at menn sváfuinni meðan elt var Æf. 85112; hanneldir undir katlinum Fbr. 5115; ef hanneldir (nl. undir saltkatli) EJb. 26416;væra ek á þat viljaðr, at vér eldimósparliga í Hvammi í nótt (om tilsigtetOpbrænden af Gaardens Huse, jvf gerae-m bakelda) Sturl. I, 5114; med Mate-rialet, det som brændes, tilføiet i Dat.ef þeir elda görðum, grindum eðaandvirki Landsl. 7, 497; ef torfmórer eigi í landi því, er hann hefir leigt,ok á hann þá viði at elda, ef áðrvar viði eldt et næsta, en hváro-tveggja ef svá hefir áðr verit Grg. II,13714 fg (jvf Grág. 50112); konungrspurði, hverju hann hafði eldt, þá erhann bannaði eldiviðinn Fm. VI, 1476. 2) antænde, sætte i Brand, gjøre bræn-dende; m. Akk. elda vita Flat. II, 45710.4584 fg; fig. hann eldi hug harðhugaðramanna með ástarhita hinnar helgu trúHom. 10720; hann (nl. heilagr andi)eldir í guðs ást líkamligt hjarta, erhann vitjar, ok rekr á braut syndakulda Leif. 3211 jvf 17; ek skal yðrahúð elda knáliga með klungrum dvs.jeg skal pidske eder med Torne, saa ateders Hud føler en brændende Svie (Vulg.conteram carnes vestras cum spinis),Stj. 39520 (Domm. 8, 7). 3) eldir e-t,e-u af e-u (upers.) dvs. noget indtrædersom Følge af en Ting, en Aarsag, eg.der blusser noget op til Følge af atder ildes med noget; eldist þeim hérlangr óþokki af Ljósv. 1612; eldi hérlengi af með þeim brœðrum dvs. dettehavde langvarig Indflydelse paa For-holdet mellem Brødrene, Ljósv. 1243; afþessu eldi lengi síðan Ljósv. s. 26311;E. var nú í kærleikum miklum viðkonung, en þó eldi þar jafnan ymsuá dvs. der indtraf jevnligen forskjelligeOmstændigheder, som fik Indflydelse der-paa, Flat. III, 42213 (jvf Fm. VI,36913). 4) opilde, opvarme, gjøre glø-dende; elda hús Jb. 225; elda ofn tilbrauðs OHm. 10612 (Flat. II, 38124);elda grátt silfr se under silfr. 5) lyse,oplyse; eldi nökkut élit dvs. det lyste nogetop i Ilingen, Flat. I, 192; eldir nóttdvs. Natten lysner, Dagen bryder frem(jvf elding 4, nætrelding) Völs 10923.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚽᛚᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.