En

en

en, conj. end, lat. quam, = an, efter Komparativ og andre Ord, der have komparativisk eller lignende Betydning; óbrigðra vin fær maðr aldregi enmannvit mikit Hm. 6; at þeir sýnistheldr vera hermenn en pílagrímarDn. I, 8715; hefir Maria þessa dýrðframarr en aðrir Hom. 16919; sá annarr,er fyrr er frelsi gefit, en hann hafi3 nætr hinar helgu Gul. 6110; þótteigi verði fleiri menn vegnir - en 2Grág. 30013; ef hann hefir œxt honumfé fyrr en hann er 16 vetra gamall;- - - nú hefir þeim œxt veritfleirum féit eða gefit, en sumum meiraen sumum Grág. 655. 9; í öngu öðruen í kúm Dn. II, 8216. 8310; þeir áttoenga tiund gera aðra en i vaðmálumDn. II, 23511; jvf flere Exempler paa en efter annarr S. 58a 34 fgg. 59a 8 fgg; 38 fgg;Exempler paa en efter áðr se under áðr 1. Om Forholdet til an se underdette Ord S. 53 b og med Hensyn tilOvergangen fra an til en kan bemærkesForekomsten af þen for þann, þet forþat. Skjønt den Omstændighed, at dette en er opstaaet af þann, synes medføre,at det skreves enn, er dette ikke iagttaget,ligesom man neppe skal kunne paavisenoget ann, men en og enn bruges omhinanden.

Part of speech: conj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚽᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.