Falda

Old Norwegian Dictionary - falda

Meaning of Old Norwegian word "falda" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

falda
falda, v. (feld, félt, féldu, faldinn) iføre kvin- delig Hovedbedækning (faldr, skaut); efmaðr feldr sér til vélar við konu Grg. II,4712; falt þér sítt, at eigi verðr þú kendPost. 73121; jvf Fm. VII, 16127. XI, 10613(Jómsv.* 9118); falda sér við motr, faldasik motri, með motri Laxd. 44 (1274) 47:mun ek falda þik (&vl þér) með höfuð-dúki Nj. 130 (20017 jvf 19); Brandr varfaldinn (iført Hovedbedækning som en Kvinde) ok komst hann svá út Flat. I,49819; hennar höfuð er faldit þrim skaut-um svá sítt, at ásjónuna mátti eigi sjágerla Mar. 21611; fig. hjalmi faldinnHund. I, 47; þekti nú m., at þettavar hans frú C. - ok leit þá undanþegar; C, mælti: þat man ek -, atþú faldir ei augu þín fyrir mér Ridd.2124.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛆᛚᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fig.
figurlig, i figurlig betydning.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
v.
Verbum.

Back