Fella

fella

fella, v. (ld) 1) bringe til at falde (falla1). Am. 2; Krók. 1117; Grg. I, 11416;fella e-n af baki Grág. 38121; fella seglKrók. 317; fig. felldu vér munkinn tilmunúðar (= lat. præcipitavimus illummonachum in fornicationem) Heilag.II, 50517. 2) dræbe, fælde (jvf falla11 fg); fella fénað sínn Flat. I, 5232;jvf SturL. II, 25912; rann í mót engl-inum þeim, er folkit felldi Heilag. II,5032 (2 Sam. 24, 17); fella e-n (i Strid)Am. 43: Flat. I, 854; Klm. 24824. 3) formindske, = skerða (jvf falla 13);þar sem áðr gékk í sakareyri -, þáfelldi hann þá sekt til þriðjungs o. s. v.NL. II, 1754 fgg; skolo þeir - - takaalla bauga fulla nema höfuðbaug einn,hann skal fella einni mörk Grg. I,1995; siðan felldi (upers.) sóttina athonum dvs. aftog hans Sygdom, SturL.II, 8415. 4) stanse, hindre, bringe til at ophøre (jvf falla 14); f. Ex. rœðu Fm.IX, 33126; boð GuL. 1312; för GuL.324; landvörn fyrir konungi GuL. 30617. 5) tilbageholde, forsømme (hvad derskulde præsteres eller gjøres, jvf falla14); Heilag. I, 46537; fella reiðskjótaGuL. 334; fella heitstrenging á sik dvs.paadrage sig Følgerne af ikke at opfyldeet givet Løfte, Hrafnk. 830. 6) bringenoget ind i eller ud af en vis Forbin-delse med noget andet; fella stokk áhorn Eb. 63 (11813); gat fundit dyrrok hurð, hón var felld hagliga Mag.2341; fella stein í skarð Pr. 24712;fella ást, ástarhug til e-s Trist. 3(1218); Eb. 28 (4522); fella konung frálandi OH. 4522. 5732; jvf Fm. IV, 7910(OH. 3215); fellir ok vellir nú or járn-inu allt þat, er deigt var í Didr. 797. 7) ordne, istandbringe (jvf falla 8 fg);prestr ok biskupinn fella svá hverjagrein, sem áðr var skrifat Mar. 104632;þá var freistat at fella innan kofannallan ok þilja sem vandligast Bp. I,19432. - Med Præp. frá: fella e-n fráe-u dvs. hindre en fra at faa noget (jvffalla frá 1): es þeir sjá sik felda frágirndum sínum Leif. 5319. - fram:fella fram dvs. udgyde (jvf falla fram 2):fram fellandi mörg tár í guðs auglitiHeilag. II, 47313. - niðr: fella niðr 1) nedstyrte, = fella 1: Paulus, - er- var niðr felldr í líkamligan blind-leik af sínum hesti Heilag. II, 5921(Ap. Gj. 9, 4 fgg); 2) = fella 4: bað Örnfella niðr málit Flóam. 6 (2510); jvfSturL. II, 866. 3) fella 5: delictumvann hún í verki þá, er hún felldi niðrgóða hluti, peccatum vann hún í verkiþá, er hún vann ílla hluti Heilag. I,5187; þú hefir niðr fellt náttsöng mínnMar. 8016. 4) slippe: es septemberkeomr, þá koma enn viþ 11 ok verþaalls 8 ens fiórþa tegar, nú skal þarfella niþr 30, en þær 8 nætr, er umb-fram ero, þær hefir september Rimb.541 fgg (1211 fgg). - saman: fella samandvs. forbinde i Enighed: paðan af skylduþeir fella saman frændsemi þeirra okfulla vináttu SturL. II, 20115. - yfir:fella e-t yfir e-n dvs. paaføre en noget,saa at han rammes deraf, lider derunder:fella píslir yfir e-n Post. 5062.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚽᛚᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.