Fregna

fregna

fregna, v. (Præs. freg, freng, fregn; Præt.frá, frágu; Præt. Part. freginn) 1) spørge,udspørge en om noget (e-n e-s), som manvil faa at vide, = frétta 1, spyrja 2;géngu hrímþursar Háva ráðs at fregnaHm. 109; fregna ok segja skal fróðrahverr, sá er vil heitinn horskr Hm.61 (63); ek þess opt fróða menn offregit hafðag Ynglingatal 6 (Fris. 128;Hkr. 1524); margr þá fróðr þikkist,ef hann freginn er-at Hm. 29 (30). 2) erfare, komme til Kundskab om noget,= frétta 2, spyrja 3; freg hann samn-aþinn Jómsv.* 3521; þá er hann freng(jvf engi L. 9), at a. var farinn Jómsv.*387; hann sjaldan sitr, er hann slíkt umfregn Vsp. 30 (NFkv. 5 a23); þettafregn H. konungr, at - Jómsv. 5916;biskupi fær þat mikils, er hann fregnHeilag. I, 3917; nú - fregn hann eigi,hvar féránsdómr skal vera Grg. I,9316; ef - fregn sakaraðili vígit áþingi Grg. I, 18121; er a. fregn þat,þá leitir - Gyð. 117; sem þetta fregn(&vl fréttir) D. konungr, sendir hannStj. 51215; er þú fregn (&vl fréttir)andlát mítt Heilag. I, 2619; konungrreiðist, er hann frá þat Leif. 776; fráhann, at H. konungr var farinn suþrMork. 5432; síðan frá engi maðr tilhans dvs. hørte ingen til ham, hørte ingennoget om ham, Str. 7428; frágo þar,at lið var mikit fyrir þeim, þeir frágook, er á Bræiðinn váro OHm. 343 fg;jvf OH. 10636 fg; nú frágo Raumar,at Ó. konongr bjózk upp þangat OHm.394; en er byskupar frógo (= frágu 6312) - þangatför Martini Heilag. I,57229; lengi hvarfaðak - áþr ek offr/,e/gak folkvörþ at gram Guðr. 2, 6;sem þessi tíðindi váro fregin Str. 5429;alls ekki höfum ver af honum fregitStr. 342; hafit þér nökkur tíðindifregit svá at - Fm. VII, 1063. -Den oprindelige Form i Præsens og In-finitiv synes at have været freg og frega (jvf fregaspjöll, fregvíss, frétt),hvoraf først er fremgaaet freng og frenga(se Wimmer fornnordisk formlära s.10824), som dernæst ved den Omsætning,der forekommer i gagn for gang og ellersoftere, er blevet til fregn og fregna.I got. haves Inf. fraihnan, Præt. frah,frahun, Præt. Part. frachans, men ogsaaImp. 2 p. Plur. fragiþ 2 Cor. 13, 5CoD. B; ght. frâgên, Præt. frâgêta GraffIII, 811 jvf MhD. Wb. III, 391 a8 fgg;gsax. frâgôn, Præt. fragôða; fris. fregiaRichthofen 759 a; ags. frignan Bos-worth2 337 b65 fgg

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᚱᚽᚵᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.