Fýst

fýst

fýst, f. = fýsi, fýsn; e-m er fýst áe-u dvs. en har Lyst til noget, Str. 420;e-m er fýst á m. Inf. d. s. Hrafnk.3020; Vatsd. 12 (223); gamlir menn, erlítla fýst hafa til kvenna Str. 525;þessa heims fýstir ok girndir Stj.14814; ef hann grunaði þat, at - værieigi allt eitt hans fýst ok guðs forsjóOHm. 3024; orlendi er manns líf ájarðríki ok á fóstrlandi at vera meðfýstum en (í) útlegð með leiðu Heilag.I, 44732; sá, er ann tryggliga, er harms-fullr mjök þá, er hann ei fær viljasínn ok fýst Str. 662.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚠᛦᛋᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.