Gildi

gildi

gildi, n. 1) Betaling, = gjald 1; ey sértil gildis gjöf (= æ sér gjöf til gjalda)Hm. 146 (145); til skulda gildis Grág.15110 (Grg. II, 204). 2) hvad der skalbetales eller udredes; hvárt skyldi æsirafráð gjalda eða skyldi goðin öllgildi eiga Vsp. 27 (NFkv. 5 a3. 14 b19.23 a35 jvf 38 b); jvf bauggildi, half-gildi, nefgildi, skattgildi. 3) Anseelse (jvf gildr 2); þegar þér komizt ígildi við höfðingja Finb. 3719. 4) Drikke-lag, = samdrykkja. SE. I, 2083; Flat.I, 28330. II, 1851; þá (í brúðhlaupsveizloá Hólum) rœddi Ingimundr prestr, atÞorgils skyldi mæla fyrir minnum, enhann veik til Þórðar ok bað hann ráða,hvert minni fyrst væri drukkit. Þórðrvar þá kátr vel ok mælti við Ingimundprest, at nökkurr vildismanna ætti athefja gildit Sturl. I, 1718; sitja gildidvs. deltage i Drikkelag, Dn. II, 8920; umÓlafsgildi ok önnur gildi presta tilat skipa hafðu kórsbrœðr með erki-biskupi þegar hann var nær, en ein-samnir, er hann var fjærri Dn. III,35 (4112); jvf Ólafsgildi Sturl. I, 19under Nr. 5. 5) Gilde, Forening ellerBroderskab med selskabelige Sammen-komster og i det Øiemed at sikre Med-lemmerne Hjælp i visse Tilfælde. Fm.VI, 440 fg; þar (nl. á Reykjahólum)skyldi vera hvert sumar Ólafs gildiok vóru þar margir gildisbrœðr -var gildit at Ólafsmessu hvert sumarSturl. I, 1920. 25; er varla svá fátœktgildi í landinu, at ei hafa nökkurasamgreizlu lifandum ok fremförnumtil hjalpa Hirðskrá 5338; vér erfðumhann í öllum gildum í Osló Dn. III,712; af saadanne findes omtalte helgalíkamsgildi i Oslo Dn. II, 6357. 72628.89313. V, 89810. VII, 5507 fgg; krossgildi(í Niðarósi) Fm. IX, 5295 (Hák. s. Hák.c. 238); Mikla gildi í Niðarósi Fm.VI, 440; s. Nicolai gildi á Austursyní Harðangr Dn. VIII, 4104; se ogsaaChr. Lange de norske Klostres Historie1s. 409 fg (2den Udg. s. 263). - Uvistsynes det, hvilken Betydning gildi hari følgende Ord: um sumarit eptir ferrJón Brandson norðr til gildis til Þing-eyra Sturl. I, 9927 (Bp. I, 42513).

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚵᛁᛚᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.