Heimta

heimta

heimta, v. (mt & að) 1) hente, gjøre detfornødne for at faa noget med hjem til sig;nema þú þínn hamar þér um heimtirHamh. 18; heimta aptr Hamh. 11;heimta slagár OHm. 9011; heimta nytat fé Bp. I, 1894; ef prestr flœr kirkjuþá, er hann er til lærðr, - skal- heimta hann sem aðra mansmennGrg. I, 1822; heimta e-n til sín Fm.VII, 173; þá skal hann heimta til skip-verja - - ok segja þeim - - Grg.I, 2403; heimta e-n á tal (við sik) dvs.søge at faa en i Tale, at faa en Sam-tale med ham, Ljósv. 13172; Fm. VII,27319; þóttust hafa hann or helju heimt-an Eg. 72 (17313); Bp. I, 3379; Vatsd.4 (820). 2) kræve, fordre, f. Ex. arf, erfðOH. 328; Nj. 3 (59); verð Flat. II,4342; skatta, skyldir Flat. II, 4919; OH.4436; mun heimt annat, er annat er veittPr. 4516 (Anal.1 1725); heimta e-t at e-mdvs. kræve noget af, hos en, Grg. I, 24112;Sturl. I, 30210; Heilag. I, 2648. II, 2405;nú var þar komit, at s. heimti þessivilmæli (Opfyldelsen af dette Løfte omHjælp i Tilfælde af Nød eller Trang)at Ragnhildi OH. 14617 (Flat. II, 26414);elligar kvezt hann mundu heimta út(dvs. kræve udbetalt) peninga hennarVem. 1634. 3) trække, = draga 1;þóttist sjá Ólaf taka hendi sínni í stúf-inn tungunnar ok heimta hana Flat.II, 3868; þá vildu þeir heimta snörunaat halsi honum, því at þeim þóttisem eigi vildi sjalf at renna Mar. 95031;heimtir hann togit hart Konr. 7312;sá skal ekki gera, nema hafa streng-inn í hendi sér ok láta ganga semvér heimtum, er vér höfum annan endaFlat. II, 1291; heimta upp akkeri Sturl.I, 12427. 4) overføre fra en Stilling ien anden (jvf dragast under draga 1);heimta sik í vináttu við e-n Fm. VI,522; skyldi biskup heimta heraðsmenntil vináttu við Þorgils Sturl. II, 23318;heimtast norðr í sundit, frá landi dvs.ro sig nord, fra Land, OHm. 6715;Flat. II, 25917; heimtast nú á tá enirvitrosto menn ok hafa tal milli sínMork. 1719 (jvf leiða e-n á götu);heimta e-t fram dvs. a) bevirke at nogetkommer frem, faar fri Adgang, f. Ex. heimta sik fram við höfðingja, með fégjöfum Flat. III, 44511. 13. b) bevirke at noget skrider fremad, vinder Frem- gang: heimtist svá fram stundin Pr.29814; heimta fram vandlæti reglunnarBp. I, 86227; heimta fram e-s hlutaSturl. I, 30111; heimtast fram at aldri,í góðlífi Flat. I, 57627; Heilag. I, 67127;heimta saman dvs. samle, Flat. II, 33816;Fm. VIII, 35716; Gyð. 144; upers. heimtirsaman með þeim dvs. de komme hinandennærmere, = dregr saman með þeim(se under draga saman 4), Alex. 14324;heimta e-t undir e-n dvs. bringe noget iens Magt eller Besiddelse, underlægge en noget, Flat. II, 3733; Heilag. I, 30218;Gyð. 118. 5) strække, tøie, gjøre længere, = draga 3; heimtu þær, dróttningok hin sæla Katarina, tal sítt framantil miðrar nætr Heilag. I, 41228. 6) lokke, = draga 6; lát af at heimta(afleiðis tilføier en anden Codex) lengrhug mínn með slœgligri blekkinguHeilag. I, 40917. 7) upers. e-n heimtirdvs. en føler sig af Længsel dragen hentil et Sted, = e-n langar; slíks varván, at þik mundi þangat heimta Flat.I, 34517.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚽᛁᛘᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.