Hneisa

hneisa

hneisa, v. (st) 1) forringe; niðrum þá okneisum þeirra tungur svá, at enginnþeirra skili annars tal Stj. 6710 (1 Mos.11, 7); á þeim tíma mundi sá maðrIsraels folki fœðast, sem mjök mundileggja niðr ok neisa Egiptalands ríkiStj. 24814; bœndr vilja nú neisa fiskina(i Djúpvík) ok til sín drega hverr slíkt,sem viðr má koma DN. II, 59. 2) be- skjæmme, vanære; spurði spekimennsína, hvárt drepa skyldi sendimanninneða neisa konunginn á aðra lund Fsk.2112; hversu kappinn var hæðiliga leik-inn ok neistr svívirðliga Fm. X, 25631;lét hann til háðungar sníða af þeimklæðin svá, at þeir vóru alberir á aðrahlið allt niðr til þjónappa, ok sváherfiliga hneista (jvf skemdir L. 7)lét hann þá brott fara Stj. 5125; efþat (eptirlæti) var herfiliga hneist okrangliga raskat Bp. I, 10635 (39237);hafði eigi svá klæði, at hann væriúhneistr Bret. 13 (134 &vl 1).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚿᚽᛁᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.