Hóra

hóra

hóra, v. (að) 1) bedrive Hor, gjøre sigskyldig i Ægteskabsbrud, lat. adulterare;ef maðr drepr konu sjalfs síns eðakona bónda sínn, svá at þat, er drap,hefir hórat eða hyggst at hóra Landsl.4, 326 fg; hóra e-n dvs. gjøre sig skyldigi Ægteskabsbrud mod nogen (som er ensHusbonde eller Ægtemand): ef konahórar bónda sínn Frost. 3, 71; jvfKgs. 9636; hóra undir e-n d. s. (jvfgsv. æn bondin giwær andrum mannesak firi kunu sina. sighær hann hauagiort hor undir sik Östg. Krist. 27: 1(s. 2319); jvf Eþsör. 25 &vl 35 (s. 4123);Vaþam. 30 pr. (s. 848); mlat. statuitpro lege, qvod si mulier sub viro suoesset adulterata, perpetuo carceri essetmancipanda Gesta Romanorum ed. H.Oesterley s. 41420 fg jvf 4265. 20. 43011.38037): ef kona hórar undir bónda sínnFrost. 3, 7 &vl 7; nema kona mannshóri undir hann DI. 26227 (HE. I,252); ogsaa hórast undir bónda sínumGrett. 2047; hóra konu, húsfrú e-s dvs.bedrive Hor med ens Hustru, Kgs. 12315;Heilag. II, 6297. 2) bedrive Utugt, lat.fornicari; var honum sagt, at mág-kona hans Thamar (der var blevenEnke) hafði hórat ok hún sýndist konavera kviðug Stj. 19732 (1 Mos. 38, 24);ogsaa hórast d. s.; Gyðingar hóruðustmeð heiðinni þjóð Stj. 39810; fór hann(dvs. Lucifer) til ok hóraðist gerandi sérdóttur, er drambsemi heitir æ síðanHeilag. I, 67726.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚮᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.