Hverfa

hverfa

hverfa, v. (fð) 1) sætte noget (e-u) i en saa-dan Stilling, at det danner en Ring omnoget (um e-t) eller omgiver det som enBue (hverfr); skal hann hverfa garðigildum um þann akr Landsl. 7, 429&vl 3, jvf 4, 37 under hverfa (hvarf) 2;himinn sá, er hverfðr er útan um loptöll Flat. II, 29716 jvf Heið. 31 (2817)under hverfa (hvarf) 2. 2) vende noget (e-t) i en vis Retning, (jvf hverfa (hvarf)5); vér hverfum oss í austr Hom. 1961 se under hverfa (hvarf) 5; hann sneri sverð-inu í hendi sér ok hverfði fram egginaaðra Fld. II, 1935; hann ofrar vapnisínu at manni, ok hverfir hann framhamar Gul. 1912; nú hverfir þú stamnsuðr með landi Gul. 3021; sneru þeirkrossinum ok hverfðu hendr hans niðrok höfuð til jarðar, en fœtr upp tilhimins Post. 31618; hverfðu hann allantil ástar við meyna Barl. 16017. 3) anvende; þá tíund skal sá maðr taka,er erfingi er hins -, ok hverfa hon-um til sálobóta Gul. 23 (154). 4) forvende, vende noget (e-t) saaledes, atdet kommer i en anden Stilling, bliveraf en anden Beskaffenhed, faar et andetUdseende; hugi ek hverfi hvítarmri konuHm. 162 (161); sá er engi hlutr á heim-inum, er svá snýr eða hverfr ungramanna hug, sem kvenna fegrð ok þeirraásýn Barl. 15228; hverfa rúnar Sigrdrif.18; jvf sjónhverfiligr, sjónhverfing og Aasen 407 b16. 5) forkaste, slippe noget (e-u) saa at man ikke længere har det (jvf hverfa (hvarf) 6); vér munumhverfa öllum átrúnaði við hann OHm.3838.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚼᚠᚽᚱᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.