Jafna

jafna

jafna, v. (að) 1) jevne noget saaledes, atal Ujevnhed fjernes eller forsvinder, atder tilveiebringes en jevn eller glat Flade; sá, hvar Katla var ok lék at hafrisínum ok jafnaði topp hans ok skeggEb. 30 (3229); mörum sínum mön jafn-aði Hamh. 6. 2) gjøre lige, saa at deringen Forskjel eller Ulighed finder Sted; ef várir konungar hafa fleiri mennlátit, þá muno sýslumenn Svía konungsjafna þat með 12 manna fjörvi, þá erþeir koma sunnan OH. 15134; hjugguþeir í sundr skip ok skútur Einars okvóru þau þrjú, ok kvað þat (v. l. þá)mega jafnast með þeim Sturl. I, 5921;nú hefir meiri munr görr verit þeirra(dvs. har der været gjort større Forskjelmellem Sønnerne med Hensyn til hvadde have faaet i Faderens Livstid), en íarfinum megi jafna lut þeirra Grg. I,22116; jvf Grág. 50515. 3) dele lige-ligen mellem flere, saa at hver faar ligemeget; eptir orrostu, áðr en höfðingjarskildust, jafna þeir með sér Noregsríki Fsk. 821; spurði Haraldr, hversuMagnús konungr mundi vilja jafnaríkit þeirra meðal Fsk. 1673. 4) stillenoget (e-u) ved Siden af en anden Ting (við e-t, til e-s) som lig denne i Stør-relse og Beskaffenhed; honum (nl. Dala-guðbrand) jafnaði Sighvatr skáld atríki ok víðlendi við Erling SkjalgssonFlat. II, 1883; jafnar várr herra J. Kr.himinríki við jarðeskan konung einnBarl. 362 (jvf Matth. 22, 2); ér esauþgir eroþ eþa auþgir þykkisk veraí heimi, jamnit ér, ef ér megit, flerþ-samligom auþœfom yþrom viþ sönnauþœfi þessar meyjar Leif. 479; ef maðrjamnar manni við berendi, hver sem hóner, þá er þat fullréttisorð Frost. 10, 351jvf Bjark. 312. 89; íllr þótti mér jafnaðrþeirra vera við mik, því at þeir jöfnuðumér til merar -, töldu mik svá verameð mönnum sem meri með hestumFbr. 10716; þótti þér heita mega her-aðsbrestr? Glúmr segir: vel er því tiljafnat, því at ek þóttumst vita, atheyrði um allt heraðit Vígagl. 2160;Neri jarl var - svá sínkr, at til hanshefir jafnat verit öllum þeim, er sínk-astir hafa verit Fld. III, 2627; men jafna til bruges ofte saaledes, at det er = det blotte jafna, idet nemlig Gjen-standen, hvormed noget sammenlignes,ikke sættes i Gen. som afhængigt aftil, men dels i Akk. ved Præp. við, delssaaledes i Dat., at Ordet forbindes directemed jafna: at þeim væri þat ráð, ertil hefði jafnast við hann, at reynaþá íþróttir sínar Flat. I, 26124; hannhöggr heiðingja á báðar hendr, okþví er líkast til at jafna, sem þá eröflugr maðr &c. Trist. 12 (668); því-líkast til at jafna sem þá er - dvs.paa samme Maade som naar - Heilag.II, 3669; Thom. 8624; til at jafna dvs. omman vil prøve en Sammenligning: svá -sem kristallus eðr hinn harðasti glerísstil at jafna Stj. 1213; jafna saman = jafna4, jafna til: því er líkast saman atjafna til dœma konongi, er stýrir ríkidvs. dette kan man, om man vil brugeen Lignelse eller Sammenligning, bedstligne med en Konge o. s. v., Barl. 19127;skoðaðum sem invirðuligast sérligahvert hús í garðinum, ok saman jafnað-um eptir því sem hér segir Dn. II,22324. 5) jafnast (reflex.) e-m dvs. stillesig ved Siden af en som hans Ligemandi Magt eller Anseelse; segir, at þeirhafa ofdregit fram þræla, er slíkirskolo honum jafnast Fm. X, 42116(Ágr. 9617); jvf Fm. VIII, 24010; jafn-ast við e-n d. s. Vígagl. 661. 74 (jvf647. 51. 58. 64. 71); jafnast orðum við e-ndvs. mundhugges med en, = meiðast íorðum við e-n, jafnyrða e-n Gul. 664;Fm. VIII, 308 v. l. 13.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛁᛆᚠᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.