Kæra

kæra

kæra, v. (rð) 1) bringe en Sag paa Tale,omtale den; áttu Gautar þing optligaok kærðu þat mál sín í milli, hvatSvíakonungr mundi til taka OH. 8438(Flat. II, 16817); kærðu þetta mál fyrirIngigerði Flat. II, 1102 jvf 6417; OH.1621; höfðu þeir menn, er vóru úvinirÞórðar, kært sín mál fyrir biskupi(for at han skulde tage sig af dem) Fm.X, 2415; jvf Sturl. I, 21913; kom hannþá til Hákonar vinar síns ok kærði síttvandræði fyrir honum Fris. 10111; skip-aði þat, at öll mál ok sakarferli skyldifyrir dómanda kærast ok niðr setjastStj. 16420; jvf Landsl. 1, 3 (15 &vl 13);Flat. II, 23527 (paa hvilke Steder erTale om at bringe en Sag til Tingsfor der at faa Afgjørelse derpaa); þeimeinum mönnum er rétt at standa upp atlögréttu þá, er þar skal köra lög eðalof, er um mál manna skolo mæla Grg.I, 2128; herra R. kærði krankleik sínn(dvs. angav sin Sygdom som Forfald)Bp. I, 7823. 2) beklage sig over noget,paatale, hvad man finder ikke er somdet burde være; þeir játuðu svá allirverit hafa sem hann kærði (= lat. singula eorum ita confitebantur incorde suo fuisse, ut ille arguebat)Heilag. II, 4743; þeir kærðu mjökáhlaup hans Ridd. 1256; kærði hónhvern þeirra (dvs. af de faldne) Str.5015. 21; hratt honum af hestinum okhirti ekki um, hverr fall hans kærðiKlm. 29330; ertu kona, er kærir dauðaeinka barns síns Klm. 3089 jvf 12; kollan,er þar lá sár, virkti sár sítt ok kærðiangr sínn Str. 43; kæra sik um e-tdvs. beklage sig over noget, klage over,at man har det ilde i Henseende tilnoget, Mar. 117130; Stj. 29110. 29434. 3) anklage en. Heilag. II, 5715 (jvfII, 474 under Nr. 1); Gyð. 8321; Æf.8846; þar sem þú kærir mik um þjóf-naðinn (dvs. giver mig Skylden for Ty-veriet) Stj. 18113 (jvf 1816). - MedPræp. á: 1) kæra á e-n dvs. besvære sigover en (= kæra sakir á e-n Sturl.II, 22725), Dn. I, 2868; Stj. 19729; Fm.IX, 26021. X, 221; Bp. I, 73827; medUdeladelse af Personen: Þórðr kærðiá um málin Snorra Sturl. II, 7631; 2) kæra á e-t dvs. gjøre Fordring paa noget: um þann garð, sem sira Hákon segisteiga ok Reiðarr kærir á Dn. II, 808;jvf VI, 13610; 3) kæra á mál = kæramál, kæra um mál Sturl. II, 7631;Thom. 16910. - eptir: kæra eptire-u = kæra á e-t 2 (jvf fara eptir 2)Grett. 204 (jvf 1819). - í: kæra inní skóg dvs. gjøre Fordring paa Brugsreti Skov, Dn. I, 56514. - til: kæra tile-s dvs. optræde med Fordring paa enom noget, Dn. VIII, 2716. XI, 1308. 26.- um: kæra um e-t = kæra e-t Klm.3082.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᛅᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.