Kreppa

kreppa

kreppa, v. (pt) 1) klemme, trykke; hvert(kvikendi), sem hann (nL. ormrinn) færfangit, þá bindr hann ok kreppir svá,at þar af drepr hann -; hrökkvisthann um hans (nL. fílsins) fótleggikreppandi þá saman meðr sterkumknútum Stj. 961. 5. 2) sammenkrømpe, trække, klemme sammen som til en Knude;féll hann af út (nL. pallshorninu) okkrepti undir sik hælana SturL. II, 12216;hón var krept öll saman svá, at báðirfœtr lágu bjúgir við knén uppi Flat.II, 38323; jvf Mar. 119919 fg. 120014;hann hafði hönd þá, er krepptir vórufingr í lófann -, vóru knýttar sinarnarsvá, at hann mátti til einskis taka,Bp. I, 31310; jvf 46210; svá skal hann(nL. fuglinn) vaka, at hann standi áöðrum fœti en haldi öðrum upp okkreppi kló at steini lítlum Æf. 8943;lá mestr verkr í lendum hennar þartil, er þær knýtti en hana krefti Bp.I, 32815; krepptir menn Heilag. I, 69917;riðu þeir þessu á kryppling þann, erkreptr var frá barnœsku Heilag. I,31017; at þér munit þann hinn bölvaðafjánda fyrir guð hafa, þar er hann máhvárki kreppa sik né rétta eða urstað fœrast EL. 56 D7. 3) gribe noget (ved at kreppa fingr at, jvf kneppafingr at e-u, kneppa e-t inni); kreppafugl Jb. 309 (NL. IV, 29116). 4) intr. trænge, trykke paa noget (at e-u); fig.krepptu þeir svá hart at Þorgrími (dvs.de trængte saa haardt ind, øvede et saa-dant Tryk paa Þ.), at hann varð atselja Ljótolfi sjalfdœmi Svarfd. 1838.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚴᚱᚽᛕᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.