Leysa

leysa

leysa, v. (st) løse det, hvormed noget erbundet, hvoraf det er omsluttet; leystihann bönd af þeim, er fyrirdœmdir vóru HeilaG. II, 3128; þú mátt leysa böndaf öllum þeim mönnum, er bundnirvóru Partalop. 3815; sá mun eftir mérkoma, er ek em eigi verðr at leysaskúa af honum Post. 21829 (Marc. 1, 7; Luc. 3, 10); ríss hinn fátœki maðr uppfinnandi skjótliga gullit (som var bundití einum dúk HeilaG. II, 7336), dylst þóvið í fyrstu, hvat vera mun, ok leysirdúkinn HeilaG. II, 716; tók Skrýmir okleysti nestbagga sínn -, batt Skrýmirnest þeirra allt í einn bagga SE. I,1465 jvf 18 ; jvf Mork. 10626. 28; reið ekþér knút - ok mælti ek svá fyrir, atþú skyldir leysa Fm. VII, 12312 jvf 14;Þórr tók nestbaggann ok skal leysa, enengi knút fékk hann leyst SE. I, 14625; jvf Alex. 1919. 25. 30; þegar ísa leysir afvötnum Fm. IV, 14222 ; jvf Fm. VII,5510 ; Krók. 215. 2) løse hvad der ersammenlagt, er omgivet eller fastholdt afBaand, sætte i Frihed; róit þér á djúpok leysit (= VulG. laxate) net yður tilfiskjar Post. 1601. 2847 (Luc. 5, 4); gerðusuma handtekna ok ráku í bönd - - oktalaði konungr mikit um, at eigi skyldileysa bandingjana Fm. VI, 2226. 9; þeirfóru með bundinn mann -, H. - spurði:vilit þér fé firir hann, þeir játudu þvi,hann leysti hann firir halfa mörk gulls Herv. 2266 jvf 12; biðr sínn herra, athann gefi hann upp ok leysti frá sínniþjónostu Mar. 66722; B. leysti skjöldsínn ok bjóst við (til Striden) semhonum þótti vænst VígagL. 1956; héthann, at þeir skyldi höggva tengslinok leysa skipit or flotanum OH. 4021(Flat. II, 4434); leystu þeir nú skipit ok fóru yfir sundit Grett. 926; hljóptil hrossanna ok leysti SturL. I, 23032;upers. leysir vatn, á (som er belagt medIs, jvf leysir ísa af vötnum under Nr.1): vötn mun ok skjótt leysa, ef þeyrinnhelzt, ok er þá verra at fara, ef þauleysir Fbr. 126; þessa nótt kom þeyrmikill ok hljópu vötn fram ok leystiárnar SturL. II, 3829; áin var leyst meðlöndum, en íss flaut á henni miðriLaxd. 87 (2412); leysir e-t = e-t losnar:var höndin bundin ílla, ok lauk svá ataf leysti SturL. I, 28413; leysir fótinnundan Jóanni í knéliðnum, ok dó hannaf því SturL. II, 9921. 3) løse i kirkeligBetydning, fra Brøde eller Straf; leysae-n af skriptbornum syndum Stat. 2579;leysa e-n af banni Dn. IX, 1256 jvf 2;jvf Stat. 247 fg. 2571. 26118 fgg; biskupsagðist eigi mega leysa þá (= taka þáor banni L. 10) SturL. I, 22114; jvf Ann.1412 (19522); beiddi v. at skriptast viðföður sínn (nL. Þorkel prest), ok varþat þegar uppi látit -, hann bað föðursínn leysa sik ok fékk þat ekki; síðanriðu þeir - út á Kolbeinsstaði -,ok leysti Narfi prestr þá til sam-neytis SturL. II, 15128. 31; er síðan leystr,skriptaðr ok húslaðr Bp. II, 7022; jvfJKr. 1611. 15. 17 (AKr. 6412. 15). Jvf. lausn 7,aflausn. 4) befri, gjøre fri fra en Stil-ling (saasom Fangenskab, Fængsel, Træl-dom), der holder en bunden; leysa e-nor hers höndum GuL. 2012; leysti hannor höndum várum (= VulG. eripuit eumde manibus nostris) Post. 23031 (Ap.Gj. 24, 7); ek kom til með liði mikluok leysti ek (hann) or klandi þeirra(= VulG. superveniens cum exercitueripui) Post. 23014 (Ap. Gj. 23, 27); eruþeir þínandi í helvíti ok aldri þaðanleysandi Leif. 19627; læsti vandliga þathús, er hann lauk hann inn í, ok settivardhald fyrir húsit, at engi mættihann þaðan leysa HeilaG. I, 1556; viltunú vera leystr or ánauð þessi, er þúert í kominn Flat. I, 7932; gjarna vildaek leystr verða héðan, ef fóstbróðirmínn væri leystr (= frelstr Flat. I,7935) af þrældómi Fm. X, 22631; efþræll manns rekr til lausnar at leysasik Frost. 4, 55; hann lagði á hvernþeirra (nL. þræla sínna) verð ok lausn,leysto margir sik til frelsis en fyrstomisseri eða önnur OH. 2813 (Flat. I,5389). 5) frelse fra Fare, Død, Under-gang, Tilintetgjørelse; man Gunnarrleysa þik af þessu máli, en ef H. kemrannarri flugu í munn þér, þá verðr þatþínn bani Nj. 42 (6414); Ulfr þakkarhonum -, er hann hafði leyst líf hans(jvf mundi eigi nauðsyn at hjalpa lífiþínu L. 31) MaG. 1037; ef þú stœðirfyrir guði ok mælti nekkverr viþ þik, atþú sneresk frá honum, eþa ella møndiallr heimr farask, en guð mælti, at þúskyldir eigi snúast frá honum, skyl(dir)þú þá hafna guði ok leysa fal(l)valtanheim? Elucid. 6624 (1137). 6) afløse, fri-gjøre nogen fra en ham paahvilende For-pligtelse, især ved selv at overtage og op-fylde den; hann (nL. Randviðr) kom tilBjarnar bónda ok kvazt vilja taka dótturhans, eðr berðist við hann, ef hann vildiþat heldr - -; Þorgils mælti: ek villeysa bónda, Þ. gengr á holm við RandviðFlóam. 27 (1531); betra þikkir mér, atleitat sé við Marköld, at 2 menn leysiþenna her meðal ykkar svá, at hvárrríði fram af sínu liði ok hafi sá gagn,er guð vill, en sá okkarr allt Franz,er röskvara riddaraskap heifir Partalop.131; ek mun leysa Þorstein undan ferðþessi EG. 73 (17621) jvf 74 (1773 fg);framarr hefir þú þá gert um vígin -,en fiskimaðrinn kallar aflausn verafiskinnar, því at hann kallast leysa sik,ef hann dregr fisk fyrir sik, en annanfyrir skip sítt, þriðja fyrir öngul, fjórðafyrir vað Fbr. 10713; leysa sínar hendrse under hönd s. 184 b21 fgg. 7) præstere,udrette, betale noget, gjøre Fyldest fornoget, indfri en Forpligtelse som manhar paataget eller paadraget sig; hefi ekmeira á hendr tekizt, en líkligt sé, atek valda eða vel leysa Band. 817; þúlát fram koma sem fyrst í verkum þat,er þú œgir í orðum, ok leys þú anda(feilagtigt for enda?) erfiðis várs (=agonis nostri finem adimple Acta Sanc-torum 3 Febr. II, s. 34224) HeilaG. I,2657; leys þú þetta (nL. verk) af hendi,ok man þá batna með okkr Grett. 237;goð lét ekki efter vanunnit ok leystiallt af hendi algört Elucid. 7822; varþá þat ráð gert, at bœndr hétu jarlistórfé at leysa þat gjald, sem á varkveðit Fm. X, 11223; vel hefir þú leystþítt erendi VígagL. 1629 (Vem. 2646);gefit mér orlof, herra konungr! at leysaheit þat (VulG. reddere vota), er ekhét, þá er - Stj. 5267 (2 Sam. 15, 7);fýsti hann mjök Hákon konung at farameð sér ok leysa svá kross sínn, erhann hafði tekit, því at þar var tilleyfi þáfa, at þar skyldi leysast kross,sem til Jórsala væri farit Fm. X, 9224. 26;átti suðrgöngu sína at leysa (= afhöndum at inna s. 2806) Nj. 158 (27319);skolu þér leysa skyldu yðvarra synda(VulG. quod debetis reddite ei propeccato) Stj. 43710 (1 Sam. 6, 3); varpÞ. svá á, at hann skyldi leysa (nL.gerðina dvs. Boden) sœmiligum gripumSturL. II, 17633; at þeir leysi þínarsyndir með ölmusugerðum -, ok minkisvá þínar pínur Mar. 79825; hón gékktil sattmáls með þeim hætti, at hónskyldi lúka um sumarit eptir 6 merkrsilfrs -; gékk hón þá enn til sáttmálsaf nýjo með því móti, at hón settihann í sex merkr brendar í Kollavágií jörðu sínni á þann hátt, at hón skyldileyst hafa 3 merkr brendar í Hja(l)t-lenzkum eyri þá firir þing - -, enaðrar 3 merkr brendar skyldi hón leysaum sumarit eptir í Noregi með gildumfornum peningi; nú gékk hón enn við,at þær 3 merkr brendar, sem lokiztskyldu hafa í Hja(l)tlandi, kómo ekkifram, en þær 3, sem lúkast skyldo iNoregi, vóro - Dn. I, 10914-26 jvf 35. 38: 8) indløse, løskjøbe noget saa at manhar det i Behold, til sin fulde Raadighed; sagði ek - fyrr nefnda jörð forveðjaþá, sem leyst skyldi hafa verit á Hja(l)t-landi Dn. I, 10935; hinir auðgu hugðustleysa mundu óðöl sín Flat. I, 22422;vil ek leysa landit til mín Eb. 14 (1618);þat land, er erfingjar ens dauða leysastat (dvs. leysa at sér) GrG. II, 1029 (GráG.43517); hann skal ek aldri í þrældómselja, ok því er hann mér alls ekkifalr, en með því at þú ert reyndr atgóðum dreng, þá má vera, at þú náirat leysa hann héðan með harðla miklumpeningum Flat. I, 808; þrim mörkumskyldi sá leysa sik af holminum, ersárr yrði GunL. 11 (25712); jvf Svarfd.916; hétu honum (nL. Þorgilsi) fóthöggi,ef hann vildi eigi, at Dufgus réði einnþeirra í milli; Þ. vildi eigi kúgast þartil, er Þorkell - taldi um fyrir honum,bað hann leysa limu sína SturL. I, 27312. 9) sende fra sig, sende afsted (jvf leysae-n brott, út, af garði; leiða 6, leiðaút 1); hann var öðlingr af Serklandi okhafði þaðan verit leystr með dromund-inum Flat. II, 46812; margir buðuhonum heim - - ok leystu þeirhann með stórkostligum gjöfum ábraut SturL. I, 3917; fór veizlan semvinir mundu kjósa, E. var ekki kátr;Oddr leysir menn þaðan með góðumgjöfum, þá mælti Ófeigr: þat vildaek, at þú leystir Egil virðuliga áburt, - Oddr segir: mér lízt, semþú hefir hann áðr af leyst (nL. saaledesat han ikke har mere at kræve ellervente) Band.* 1636 fgg; leysa e-n af hendid.s.: s. bað Ögmund vel leysa Guðmundaf hendi (nL. da denne skulde forladeham og hafa í brott með sér fé síttL. 23), ok svá gerði Ö., at hann galtGuðmundi til hundrað hundraða SturL.II, 8626; Þorhallr leysti Gretti vel athendi (da denne havde dræbt Glám) okgaf honum góðan hest ok klæði sœmiligGrett. 8611; var G. þar um jólin velhaldinn (da han havde dræbt Berserkerne),leysti bóndi hann vel af garði Grett.969; leysast dvs. fare afsted, reise bort: á dróttinsnótt leystist lýðr guðs afEgiptalandi Frump. CI19; leystist þúsvá héðan næstum, at þér var engi vánlífs af mér EG. 62 (14413); leystist sváKarolus af Grecia, at - Klm. 5479(Æf. 11233); leysist hann svá brott afAlexandria, at - Æf. 9236; leystistEyrarfloti EG. 19 (3520). 10) reise bort,fare afsted, = leysast under Nr. 9;leysti svá Karolus af Grecia, at - Klm.547 &vl 5; G. var í Vágum til þess,er flotinn leysti Grett. 5327; Maríu-messudag leysti konungr or Greningja-sundi ok allr herrinn ok sigldi undirFjón Bp. I, 78115. 11) løse, opløse nogetsaaledes, at dets Dele falde fra hinanden, = leysa í sundr; upers. leysti (&vlleysti í sundr, lesti) skipit undir þeimPost. 5932; þat veðr gjörði mánadaginnsvá, at skipit leysti undir þeim - - þeirvóru áttján dœgr á skipsflakinu SturL.II, 8214. 17. 12) gjøre Ende paa nogetsaa at det ophører at være til, afgjøre; bað guð, at hann leysti þat vandræðimeð sínni mildi ok miskunn Flat. II,1913; jvf Nj. 20 (3020); opt leysist velvandræði Flov. 1603; var þeim útanstefnt báðum feðgum, en réðst af, atSturla skyldi fara firi þá báða feðgaok leysa mál þeirra beggja Bp. I, 55422;Phileni sanna sítt mál ok bjóða atleysa þrætuna svá at - Pr. 2955; húnbað, at hann mundi virðast at tala viðson hennar ok leysa villur hans (nL. den villuþoka, hvori han var í vafðr L. 27)HeilaG. I, 12430; tak brott - fátœktföðurins ok leys mildliga hóranarskemddœtranna HeilaG. II, 7019. 13) gjøredet saaledes af med en, at man er færdigmed ham, ikke mere har noget Mellem-værende med ham; seint sœkist várumfélaga at leysa þenna ókunna mann(med hvilken han skulde have Holmgang)Fld. II, 4793 (AnaL.2 26521); œrit er þessistórhöggr, ok skipist nú tveir af várummönnum ok leysit hann því skjótaraaf hendi Fld. II, 4798 (AnaL.2 26525).Jvf. Nr. 9. 14) løse, besvare (et Spørgs-maal), udrede en Sag, redegjøre derfor,saa at man faar Rede derpaa, forstaarhvorledes det hænger sammen dermed; sýnist mér - , sem með þínni athöfnok iðn hefir þú sjalfr leyst þat, er þúspurðir oss Post. 47410; margra hlutaspurði konungr Gest, en hann leystiflest vitrliga NornaG. 498 (Flat. I, 3471);B. tók þá at leysa þat mál allt, erhann var beiddr (jvf seg þú oss fráhingatburð Krists o. s. v. L. 23) Post.4728; þessi spurning verðr auðveldligaleyst, ef vér hugsum, at - HeilaG. I,69439; jvf Flat. I, 3215; Kgs. 518; Mar.11365; ek mun bera upp fyrir yðr einalítils háttar gátu, en ef þér getit leysa -,þá - Stj. 41131 jvf 33 (Domm. 14, 12 fg).- Med Præp. og Adv. af: leysa e-naf e-u 1) befri, udfri en fra noget. Fm.X, 22631 se under leysa 4; báðu - Hallaf Síðu, at hann sagði upp lög þau,er kristninni eigi at fylgja, en hannleystist því af (dvs. derfra), at hannkeypti at Þorgeiri lögsögumanni halfrimörk silfrs, at hann sagði upp Fm.X, 29918; 2) leysa e-n af dvs. skille sigsaaledes af med en, at han ikke har mereat kræve eller vente, men dermed maalade sig nøie: hann (som saa, at de havdegjort et værdifuldt Jordfund) mælti þá-, at þeir skyldu leysa hann af meðnökkuru ok lézt þá mundu leyna meðþeim fundinum Flat. III, 34515; jvfBand.* 17 se under leysa 9. - aptr:leysa e-t aptr dvs. mod givet Vederlagindløse, gjenløse sin forhenværende Eien-dom: Kalfsk. 41 b30; Dn. XI, 2716. 2813;hann hefir allvel til sótt ok aptr leystföður síns ríki Partalop. 169. - brott,á brott, í brott, á braut: leysa e-nbrott dvs. sende en fra sig, = leysa 9,leysa e-n af hendi, af höndum: rufuþeir hernaðinn ok leystu hvern sínnamanna með góðum skotpeningum ábrott SturL. I, 310; (Attila) harmar þatmjök, at hann skal Þiðrek konung svábrott leysa, at eigi sé með meira sóma,en nú Didr. 33716; især i samme Be-tydning som leiða út om at sende sineGjæster fra sig: leysti Ásmundr hannbrott með góðum gjöfum Grett. 291;var hón (nL. veizlan) veitt stórmannligaok menn með gjöfum á brott leystirVígagL. 49; jvf SturL. I, 3917; II, 15513. 24;leysast í brott dvs. fare, reise bort: létuþá síga skip sín á hömlu ok leystustá brott or her Knúts OH. 1651 (Flat.II, 28110); er nú mikil umrœða á, atmjök leysist í brott hinir betri mennor sveitinni Nj. 76 (1124); leystust þeirsvá í brott, at þar lágu eptir förunautarþeirra þrír SturL. I, 16920. - frá: 1) leysa e-t frá e-m dvs. tage noget fraen, = kjósa e-t frá e-m: bjargrúnarskaltu kunna, ef þú bjarga vilt ok leysakind frá konum Sigrdrif. 9 jvf kjósamögu frá mœðrum Völs. 1217; 2) leysae-n frá e-u dvs. fritage en fra noget (jvfleysa 6), saa at han ikke mere giver sigaf dermed: höndum ok augum hélt hannávalt til himins ok leysti aldri andasínn frá bœn HeilaG. I, 60221; jvfhugr hans hvarf aldregi af heilagribœn HeilaG. I, 63628; svá skal prestrleysast frá kirkju at læra annan í staðsínn GráG. 2123 (GrG. I, 1823); leystilýð allan frá þessi villu (hvori den var vafiðr) HeilaG. I, 61210 (jvf 5595. 5819). 3) leysa e-n frá e-u dvs. skille en af mednoget: sagði honum, at hann vildi leysahann frá fé því öllu, er þar var, meðsex tigum hundraða SturL. I, 5818;ef þú ferr með óvin þínum á götu,ver þú sýsl at leysast frá honum(hvilket skal være en Oversættelse af VulG. esto consentiens adversario tuo)Leif. 7220 (Matth. 5, 25). - af hendi,af höndum 1) leysa e-t af hendi dvs.gjøre noget fra sig, udføre, fuldføre: leysþú þetta vel af hendi, ok man þá batnameð okkr Grett. 236; goþ lét ekki eftervanunnet ok leysti allt af hendi algörtElucid. 7822. 2) leysa e-n af hendi, afhöndum dvs. sende en fra sig (jvf leysa 9,leysa e-n brott): Þorkell lézt þat ætlafyrir sér at leysa (Stedsønnen) Bolla velaf hendi (da denne skulde gifte sig) Laxd.70 (2026); leysir Gestr hann (nL. Ref)vel af höndum, ok at skilnaði mæltiG. við Ref: ef þér - Krók. 138; þarmun ekki at getast, nema hann sésœmiliga af höndum leystr Laxd. 69(199). - leysa sundr dvs. 19sundr: 1): móðir himnakonungs hefir bæðiaabnetil vald ok virðing djöfulsins gaupnirsundr at leysa ok þat brott at taka,sem hann trúir sik áðr fullkomligahalda . 414. Mar10 : leysti í sundr2)opløse i flere Dele,som falde fra hinanden(= í sundr braut , niðr braut s. 6296s.596 fg) allan hinn heiðna stöpul .30HeilagI, 571;39 þá leysti holdit þegarupers.í sundr . II, 216;Heilag6 þá leysti skipallt í sundr undir þeim . 788;Mar17. 128 jvf 234;Post1315 leysast í sundr. , = losna í sundr,v. ropløses i Delerifna í sundr: þau ( klæði) vóru öllnL.sundr leyst, er hann hafði áðr borit. 86;Grett13 varð hann mállauss okleysist í sundr í liðum . 39 jvfGyð584. - leysa til e-s dvs. : sem - vér leystum til12til:løse dethvormed noget er omgivet for dervedat frigjøre dettesekkjanna (dvs. ), þáløste Sækkebaandenefann hverr várr sínn fjárlut í sínumsekk, sem hann hafði selt ok - . 216Stj19jvf 214;14 tekr vatnmosa or brunniherra Guðmundar ok fyllir með sárit,bindr um sárit, ok leysir ekki til (nL.sársins) fyrr en - . II, 180;Bp27 funduþeir tötrabagga einn - ok fénguÞrándi, hann leysti til (dvs. ), ok vóru þar í margirfor at under-søge Indholdettötrar saman vafðir . I, 557. -Flat11 leysa um e-t dvs. : var þá umum:løse de Omgivelserhvori noget er indesluttetleyst, at ek komumst út ( af kistunninL.jvf ) . 413. - leysaL. 10Pr16undan:e-t undan e-u ,1)løse noget saaledes fraen Ting, at den bliver skilt fra samme . II, 99 leysa 2. Sturl22se under : viltu2)fri-gjøre nogen fra hvad der paahviler hameller hvad man vil paabyrde hamnú vera leystr undan valdi Reas . 1,Fm79;11 skyldi hann svá leysa sik undansektum . I, 17;Bp18 jvf . 193;Grág17. 19. 33 (53);Vatsd32 allir Birkibeinar skylduvatnfasta Olafsvökuaptan enn fyrra -eðr leysast (eða leysa . IX, 504Fm14jvf &vl) undan 15 peningum vegnum. III, 146 (. II, 211);Flat31IceL. Sag15hann leystist því undan við þá, at -. 7 (11; jvf . X, 299 Ísl24Fm18underleysa af 1. - leysa e-t upp 1)upp:: þótti þvílíkt sem þaroprive, oprodehefði glímt verit heldr sterkliga, þvíaf grjótit var víða upp leyst ok svájörðin . 77. Grett29 : segja þau Grími,2)ved Løsning afomgivende Baand eller Klæde sætte i enfri, aabenbar Stillingat þau fóru með ungt barn, G. kvaztsjá vilja barnit - -, s. kvað mikit fyrirat leysa upp barnit -, var barnit núupp leyst ok sýnt Grími . 9 (25).Harð10. 12- leysa e-t ur e-u ur: : leysa1)løse nogetsaa at det udskilles fra det hvortil ellerhvori det tidligere har været fæstetskipit or flotanum (= leysa skipit út. 40) . II, 44;OH4Flat34 beinupers.leysti or höfði henni . I, 196.Bp33 : leysti hann or höndum várum2)udfri noget fra hvad der fastholderdet(. eripuit eum de manibus nostris)VulG. 230 (). Post31Ap. Gj. 24, 7 : fóru þeir3)give nogettil Svar paa et Spørgsmaalok hittu aðra menn ok spyrja ens sama,ok leystu þeir samt (= slíkt . 25)Mork30or sem fyrr . III, 315;Flat1 leysa or e-u dvs. :ogsaa udenObjektgjøre Rede for,give Oplysning om, Svar paa nogetK. leysti or því öllu fróðliga, sem hannspurði . I, 330;Flat30 mun ek nú orleysa þínum spurningi . I, 797;Bp26 jvf. 54;Konr2 opt vas ek beþenn - atleysa or vandræðum nekkverra spurn-inga (dvs. , . 53;besvare nogle vanskelige Spørgs-maalElucid21 or því máli máttiengi leysa, nema Höfundr, því at þar( hjá honum) vóru allar orlausnirnL.trúar . 227;Herv16 er or þessu allvelleyst . 97 (. III, 421; .Mork7Flat21FmVI, 367);21 m. spurði, hve brátt hannmundi vestr ríða, en hann leysti eigior því greiðliga . II, 245;Sturl4 spyrrkonungr almæltra tíðenda, O. leystivel or þeim tíðendum öllum, er hannvar spurðr . 21 (51);Laxd15 sá hannsvá mikla fegrð, at engis manns tungamátti or leysa . I, 299 (.Heilag19Anal2205). - 1) leysa e-t út dvs. : hét hann á frambyggja,16út:løse,slippe noget løsat þeir skyldu höggva tengslin ok leysaskipin út . 40. OH21 : rœddi hann við Þorkel mág2)udlevere, ud-betalesínn ok þau móður, at hann vill, atþau leysi út (= leysi . 70 )Laxds. 20115föðurarf hans . 64;Laxd. R6 leysirHöskuldr út fé hans . 20 (43);Laxd24jvf . 10 (18);Nj5 leysir kongr út mundhennar . 17. Clar27 (e-n) = leysa e-n á brott, leiða e-n út,3)sendefrasigleiða e-n af garði, leysa e-n af garði( leysa 9): eptir veizluna fóruse underSvíar heim ok leysti konungr þá útmeð sœmiligum gjöfum . X, 47;Fm15fór Þráinn upp í Mörk ok var þar 2nætr, síðan reið hann ofan í Dal okvar hvartveggja út leystr með sœm-iligum gjöfum . 93 (142). Nj15 leysa4)e-t út dvs. : mart þatudløse, løskjøbefolk - var lengi síðan þjáð í Vind-landi; en þeir, sem út vóru leystir okaptr kómu í Noreg -, vurðu allir atmínna þrifnaði en áðr . VII, 195;Fm28fanginn L. Frakkakonungr ok leystr útmeð Damiat . 132.Ann26

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚽᛦᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.