Lím

lím

lím, n. 1) Bindemiddel ved Hjælp af hvilketman klæber (jvf líma v.) en Gjenstandsaaledes til en anden, at den hængerfast ved denne; festu þeir þá lím okgildru á hvern kvist -, svá at þeirtóku laustik um síðir Str. 376, jvf Flat.III, 29833 fgg; Æf. 75 B6; þat (nL. leir,er heitir bitumen L. 30) mun þá verðajafnt sem lím, ef þat er til gjört, okmeð þessu sama líma menn jafnanborgir Flat. III, 29832; konungsdóttirþvó sér í límvatni, síðan tók hún þáhvítastu hinnu ok þandi um andlit sítt,ok er hún hafði hana fest með lími, þá -Mag.* 919; af þeim mikla hita leysti ísundr skipin, því at bæði bráðnaði límok tjara sú, sem saman hélt skipunumþeirra Mar. 99233; jvf borgarlím. 2) Kalk i Særdeleshed (jvf límofn). Dn.I, 5777. 16; var þat mikit musteri okgert sterkliga at lími Fm. VI, 26711;sá haugr var hlaðinn lími ok grjótiFlat. I, 57134; höfðu tigl fyrir grjóten bik fyrir lím Alex. 2927.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᛘ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.