Lina

lina

lina, v. (að) 1) slappe, gjøre mygere eller mindre haard (jvf linr, mods. herða),m. Dat. þat er veiðimanna háttr atlina strenginum í hvern tíma, er þeirgefa upp at skjóta Post. 59616 jvf 21;reykelsi - linar saur í endaþarmi, eðaí öðrum stað lætr eigi vaxa Pr. 4733;fig. linar biskup athaldstaum dvs. B.holder ham mindre strengt i Tømme,Post. 48613; linuðu þeir atsókninni Stj.60424; linit harmi mínum Klm. 21537;upers. er líttað linaði élinu Jómsv. 746. 8(Flat. I, 19217; Fm. XI, 136); við átakhans linar þegar sóttinni ok hœgistmjök Flat. II, 14517; hét á heilagaÞorlák biskup, at nökkut skildi linaaugnaverkinum Bp. I, 31714; med Akk.lina stundum sítt erfiði ok hverfa svánýr aptr í guðligt embætti Post. 4736;hann linaði (Texten: létti) þegar þeirraeymdir Stj. 40426. 38; linast v. r. dvs.give efter, bøie sig, gjøre mindre Mod-stand: linaðist hugr þeirra Flat. I, 3158;meistari linast ekki viðr þessi hót Æf.198; linuðust bœndr þá Sturl. II, 169jvf 151. 2) skaane, spare, behandle (e-u) med Mildhed; hann varð sínumeiginlinum líkama at lina Heilag. II,8121; biskup skyldi ekki þyngja honum,heldr Gyð. lina Gyð. 709. 3) aftage, for-mindskes, mods. vaxa; landnyrðingr linar(= linar landnyrðingi, jvf Jómsv. 746. 8under Nr. 1) lítit dag né nótt dvs. Nord-ostvinden aftager hverken Dag eller Nat,Bp. II, 498. 4) give efter, vige, trække sigtilbage; linaði Kalfr þá svá til, at Einarrkomst niðr í millim þeirra konungs dvs.mellem ham og Kongen, Fm. VI, 2818.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᛁᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.