Lófi

lófi

lófi, m. Haandfladen, den udbredte Haand,især Indsiden, men ogsaa brugt iflængeller enstydigen med hönd 2; nú klæjaoss lófarnir mjök dvs. nu have vi stærkFingerkløe, nu ere vi meget begjærligeefter at tage fat paa Gjerningen SturL.I, 355; ef þú felr hann (nL. den sorteSten) í lófa þér, sér þik engi (dvs. dagjør du dig derved usynlig) Fm. III, 18010;nú skal taka járn ok gera glóanda, okman ek bera þat í lófa (= hönd Flat.I, 11322) mér 9 fet - svá, at hönd mínsé heil Fm. X, 25118; hann sópaðispánunum öllum í hönd sér ok létbrenna spánona í lófa sér (= á hendisér OHm. 11010) OH. 19717 (Flat. II, 32320); henni lágu 3 fingr í lófa (=kreptir vóru 2 fingrnir eða 3 L. 10)Bp. I, 46232; fœðast þeir upp í halmisem önnur þrælabörn þar til, at þeirvóru þrévetrir, en Leifr leikr á lófum(dvs. bæres paa Hænderne? jvf SE. I,43014) SturL. I, 1128; Gizurr hafði lófannfyrir kviði sér sem hógligast -, hannskeindist á lófanum (da de lögðu í kerit,hvori han sad, með spjótum) SturL. II,16720. 22; nú mælti Höttr til Böðvars:- nú ferr at þér stór hnúta -, Böð-varr bað hann þegja, hann setr viðholan lófa (for at gribe den) ok tekrsvá við hnútunni Fld. I, 6724; Ákiklappaði (jvf klappa 1, hvortil manalmindeligvis brugte en Stav, et Vaabeneller andet Redskab, medens Áki for atgaa stilfærdigere frem brugte Haandenalene) lófa sínum á hurðina ok mæltihljótt, at þar skyldi upp lúka Fld. III,58315; leggja allan lófa við dvs. gjørealt hvad man kan for, med følg. Inf.: pér hafit allan lófa við lagt at efla mikfrá upphafi míns ríkis ok hér til Alex.1516; þú slótt örvæntan á inn ungamann, þar er þú skyldir allan lófa viðhafa lagt at styrkja hann móti freistniHeilag. II, 63726.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚮᚠᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.