Lögfesta

lögfesta (lǫgfesta)

lögfesta, v. (st) 1) nedlægge Forbud mod,at anden Mand tilegner eller nyttiggjørsig noget, hvortil man mener eller paa-staar, at han er uberettiget, fredlyse, =festa lög fyrir e-t (jvf Hertzberg 49 fgg;Frost. 13, 193), lögverja, verja lögum,verja lýritti; sá er einn (nl. lutr), efmaðr lögfestir mat sínn fyrir útlagummanni ok kallast þá friðhelga fé síttkonungi Frost. Indl. 213; ef maðr lög-festir holt eða haga eða veiðistaðir,þá skal lögfesta at kirkju eða á þingiþar, sem jörðin liggr Frost. 13, 14(Landsl. 7, 191 fg); sá, er lögfestir, skaltala svá hátt, at allir heyri þeir, sem þareru, ef þeir vilja, ok svá mæla: ek lög-festir jörð mína hér í dag at orðfullu oklögfullu ok þingsmáli, firirbjóð (dvs. fyrir-býð) ek hverjum manni sér at nýta,at vitni guðs ok góðra manna þeirra,sem orð mín heyra; en sú lögfesta skalstanda 12 mánaði hina nesto eptir, ereigandi lögfestir eða hans umbóðsmaðrLandsl. 7, 193 fgg; nú selr maðr jörðá leigu ok vil eigi láta þann hafa, ertók, þá skal sá lögfesta jörð, er leigði,ok leggi fimtarstefno ok njóti váttasínna, hversu hann hefir jörð tekitLandsl. 7, 51 fg; E. Kolbjarnarson prestrá Sondom lögfesti í kirkjudorom prest-jörðina á Sandom DN. V, 401 (Aar 1400), jvf then væg sem bøndhernea ouan aat rodhene, som haua lactnidher - ok swa nidher juir kirkjogærdhe (nl. á Sandom) med masth oksperro oc ridha then vægh for biudhummeir (dvs. mér, vér) jdher (dvs. yðr) atfara, lokfestum ver undher logbokkenaDN. I, 595 Slutning (Aar 1404); verðrþá skógarspiellet 9 aurar ok 5 ok 2ertoghar ok annat jammykit firir land-nám halfu aukit, því at lögfestr varskógrinn DN. IV, 15713; Gunner ocJon Tordez synir laagæ wm TordTordzssons gaard j twau jemdøgær ocwildæ slaa honom j heell fore thet, athhan logfestæ sith egith odall østragarden i Steenroff DN. I, 9025 (Aar 1473); eftir þat lögfesti siri E. lóðinaok K. á aðra halfo þar til, er lög ifirganga DN. V, 36036; jvf DN. XI, 18522. 2) give noget Lovskraft, = leiða í lög,skipa í lög, taka í lög, lögleiða, lögtaka;þær setningar, sem heilagir feðr lögfestutil uppheldis heilagri kirkju, skulu hérí landi eigi niðr falla meðan ek máþeim upp halda Thom. 33333; þat eittskyldi fullkomit eðr lögtekit með öllummönnum um heiminn, sem þar (nl. iRom) var sett eða lögfest gert Heilag.II, 29130; vil ek, at þú gerir þetta mállögtekit ok skrásett svá, at þetta haldihverr konungr eptir annan - -; núer þetta lögfest, at hann er frelstrHeilag. I, 414.

Part of speech: v

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, lögfesta may be more accurately written as lǫgfesta.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚯᚵᚠᚽᛋᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.