Lón

lón

lón, f. Sted i Elv eller Aa, hvor Vandet staar stille, ikke sættes i Bevægelse afnogen Strøm (jvf hylr, fisklún under lún); gefr ek sextán mánaðamataból íOrmstaðum, sem ligger í Sóknardalskirkjusókn (Dalerne i Stavangers Amt)- ok fiskina út í árósi alen minna enfjögurra famfna nót ok fimtán famfnanót uppi í lóninni (nú kaldet Ormestad- lonen) DN. IV, 37410. I Plur. (lónar)forekommer Ordet oftere som Stedsnavn: fór þangat, sem Lónar heita DN. II,12328; jvf Dýri á Lónom DN. I, 15222;hann var í eino bryllaupe á Lónom ísamre sókn (nl. Hjartdals, Telemarken Matr. Nr. 58 og 60) DN. XI, 13917; íLóne, Lónum (Sygne Sogn, Mandals Fogderi Matr. Nr. 69); af Lónom Mk. 1968 (DN. XII, S. 2249). Jvf. LonerMatr. Nr. 52 fg i Tyrisdal (DrangedalsTinglag).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛚᚮᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.