Mágr

mágr

mágr, m. G. -s, N. Pl. -ar) en af flere Per-soner som staa i Svogerskabs Forhold tilhverandre; frændr ok mágar DN. II,2267. 9; hér mun sannast hit fornkveðna,at eigi má gera tvá mága at einni dótturdvs. at man ikke kan bortgifte den sammeDatter til to Mænd, Fld. III, 5927;vill Rútr gerast mágr þínn ok kaupadóttur þína Nj. 2 (314); jvf Fm. VI,28519; Nj. 60 (9417); talaði hann (nl.Jakob) til mágs síns (Laban) Stj. 1729;vér mágarnir, sagde Haakon Haakonsenom sig og Hertug Skuli Fm. IX, 4961; omMænd, der ere gifte med hver sin Søster: OH. 907. 1663; om Stedfader og Stedsøn: SE. I, 3949; OH. 6327; Fris. 15812; núá þræll víg um konu sína ok dóttursína; ef hann tekr mann í hjá henni,þá skal hann ganga til brunns ok takaspann fullt vatz ok sletta á þau okbíðja heilan sofa mág sínn BorG. 2, 1511;jvf Nj. 61 (9417); Sigrdrif. 34.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛆᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.