Missa

missa

missa, v. (st) 1) gaa glip af noget saa atman ikke rammer det, hvorefter mansigter, ikke finder eller faar det, hvorefterman søger (jvf fá miss, höggva missunder miss), med Gen.: Kolbakr sveiflaðitil hans öxi ok misti hans Nj. 37 (564);svá misti ek aldri manns fyrr Flat.I, 4927; Otkell höggr með sverði tilGunnars ok stefnir á fótinn fyrir neðankné, G. hljóp í lopt upp ok missir(upers.) hans Nj. 54 (8425); Hrœrekrlagði annat sinni til hans saxino okmisti OH. 742 (Flat. II, 8838); eigi vildaek, kerling! at þér mistið tíðanna, síðanþér höfðuð góðfýsi til at sœkja Fm.V, 18213; í öngum mánaði misti (mods.minntist L. 4, vitjaði L. 24) hennar sáótími, síðan er hón leið or barnœskoOHm. 11626 (Flat. II, 39014 jvf 38928.30912); missa fótum dvs. træde feil, Fris.918 (YngL. 14). 2) være uden noget (e-s) ,undvære, mods. hafa; hón var meyjafegrst ok bezt at sér gör um alla hluti,er til má henda ok betra er at hafaen missa (= án vera) Didr. 66; jvfDn. VIII, 22512; Philistei missa númeð þessum hætti Samsons í Gaza ummorguninn Stj. 41525; þeir höfðu lengimatar mist (= verit matlausir L. 22)GísL. 5729 (14415); vill Jarisleifr eigimissa þeirra liðsinnis Flat. II, 12418; efhann (nL. biskup) kemr eigi (til hverrargraftarkirkju á hverjum þeim 12 mánoðum),þá á hann at missa (dvs. da skal hanikke have) þeirrar giftar, er hann tekrí því heraði á þeim 12 mánoðom BorG.1, 106; ef nökkurir vilja talma lagligtsamband með íllvilja ok röngu upp-losti, þá skulu þeir eigi missa hefndarheilagrar kirkju JKr. 434; upers. missire-s dvs. noget ophører: uppi í Kopri vórugervir flakar allt fyrir ofan þar, semmisti húsanna Fm. IX, 304. 3) savne noget (e-s), som man behøver eller vanske-ligen kan undvære; hón missir mjökgöfugra sínna vina ok forsjámanna, erhón skal svá marga vega óvirð veraFm. X, 4211 (Ágr. 9517; jvf mælti hóná þá leið: lítt nýt ek göfugra frænda,er ek fæ svá mikit vanrétti Mork.22835); missum vér nú Hákonar Ívars-sonar, eigi myndi banamaðr Einarsróa út eptir ánni, ef Hákon stœði ábakkanum Fm VI, 2825; ef maðr missirkvaðarvátta GrG. I, 5626 jvf GráG. 38318;Rútr nefndi vátta ok sagði ónýtt málit,ok sagði hann mist hafa þeirra þriggjaváttorða, er í dóminn áttu at koma Nj.24 (368); þeir (nL. hvelparnir) ýla, erþeir missa mjólkr or þurrom spenomAlex. 3126; mær ein misti fótanna dvs.gled, faldt? Bp. I, 36916; upers. Dagrvar þá enn eigi kominn með sítt liðok misti þess fylkingararms Flat. II,34427; ef tenn eru skörðóttar ok missirtanngarðar, þat lýtir málit SE. II, 483;missir máls GrG. II, 11225, se undermál 22; e-s missir við dvs. en er død (jvfmissir SturL. II, 25620): þá var við mistAtla hins svarta Fm. XI, 5517 (Jómsv.*1614); þess vil ek biðja, at þér sjáiðá með Þorlaugu konu mínni, ef mínmissir við Fm. V, 325; jvf Fm. VI,22414. 22714 (Flat. III, 3286. 32933). 4) miste, tabe (e-s); mága hefir þúþínna mist, sem þú sízt skyldir Am.79 (82); fá mun systir, þótt föður missi,hefna hlýra harms SiG. 2, 10; misti þarmargr heimkomu (dvs. døde) eða fékkörkuml Fld. I, 3854 fg; vilt þú nökkurubœta mér bróðurinn, því at ek hefimikils mist Nj. 17 (2828) jvf 79 (11715);fór þar sem jafnan, ef menn missaskjótliga höfðingja sínna Þ.hræð. 621;jafnt skolo allir missa sínna aura þeir,er þar átto, ef ekki vinst til skuldarGráG. 22724 (GrG. II, 15115). - Jvf.ags. missan Bosw.2 691b; ght. missan,missian Graff II, 866 fg; mht. missenMhd. Wb. II, 1, 189b44.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᛁᛋᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.