Móða

móða

móða, f. Flod, Elv; bilröst (jvf Grimn.44; SE. I, 60) brotnar, er þeir á brúfara, ok svima í móðo marir Fafn. 15;dýr gripu þá (nl. sonu mína) frá mérþá, er ek bar sítt sinn hvárn þeirrayfir móðuna (= yfir ána s. 2013) Hei-lag. II, 2022; ríss hann upp ok ferr áeinum bát yfir þá móðu, sem féll hjástaðnum - -; nú berr svá til einanótt, sem hann ferr aptr um ána, at -Mar. 6052. 10; er þeir hittast, var þarskógr mikill - við móðu eina, oksettu sínar tjaldbúðir hvárir svá, atáin var í milli Flat. II, 12230 fg; kemrvestr í Valland allr hans herr til móðupeirrar, er Frigidianus heitir; þar setrhann herbúðir sínar á fagra eng, erliggr með ánni Post. 50215 fg; svá segirSpeculum historiale, at á dögum þessaKaroli blómgaðist - virðuligr biskup,Sallinus at nafni, þeirrar borgar, erAmbionis heitir; þá borg reisti forðumAntonius keisari, öðru nafni Pius, okgaf henni nafn af þeirri móðu, er féll ínánd, ok kallaði hana Lambon Klm.5482; þar sem móða mikil féll í straum-um með miklum hávaða Fld. II, 23025(Örv. 11832); H. konungr lét leiða skipsítt upp í móðu nökkura (fra Venern)Fm. VI, 3343 (Fris. 23533).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᚮᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.