Mœða

mœða

mœða, v. (dd) gjøre træt (móðr), udmatte,svække, besvære, umage; af þess háttaráhyggjum mœðist hugr Darii Alex.5820; leiðist honum loks ok mœðisthugr hans fyrir hennar únáðum Stj.41713 (Domm. 16, 16); drykkr mœðirSamson Stj. 41735; skulum vér - áþessum tíma ár eptir ár með þeirrimestu bindendi - mœða ok megravárn líkama Stj. 14729; mœddust þeiraf kulda ok hungri Post. 30210; hanntók með fagnaði við hverju vínkeri, erbrœðr buðu honum, at hann mœddisik því meirr í þorsta eptir drykkinn(lat. ut postea se siti maceraret) Heilag.II, 55621. 36; hann (nl. ormr) fannst ok varmœddr síðan við eld -, at hann skyldiþursta sem mest Fm. X, 4078 (Ágr.6623); með því at vér mœðumk í at-hugasamligum rœðum, þá viljum vér nútaka oss hvíld Kgs. 185 fg; vér hafumí mörgum ferðum mœtt oss ok aðragóða menn vára eftir at leita friðnumok várum sœmdum DN. VI, 697; bið-jom yðarn föðurligan kærleik, at þérmœðir yðr at rita oss, hvat yðr sýnisthér um DN. IX, 9728; viljum vér gjarnamœða oss til þessarrar ferðar at ríðasuðr um fjall, ef yðr er þar nökkuröfúsa á Flat. III, 14131 (Ícel. sag. II,20410).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛘᚯᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.