Œði

œði

œði, n. hvad der udgjør ens Natur, hørermed til hans Væsen, som er ham eien-dommeligt, = eðli; seg þú þat ef þíttœði dugir Vafþr. 20. 22 jvf 4; er þörfþeim er til verðar kemr - góðs umœðis Hm. 4; er þat ok ekki við þíttœði (at hafa lítit í hug?) Laxd. 69 (199);hverr er þessi Jesus er með œði sínuok guðligum bœnum kallar dauða menntil lífs Heilag. II, 1915; sýnir hann þataf sér, at hann er í œði sínu rétt semaðrir menn Nj. 7 (1324); hann var kátrok lítillátr í máli, leikinn ok hafði ung-mennis œði Fm. VII, 29122; hann hafðimjök á sér kaupmanns œði Vatsd. 13 (242).

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚯᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.