Plaga

plaga

plaga, v. (að) 1) pleie eller bære Omsorg for noget saa at det kan trives, haveFremgang (lat. colere); guð plagaði(Texten: plantaði) í honom (nl. paradiso)alls konar ynniligan ávöxt Barl. 23 &vl11; hárit hafði hún plagat til þess, athún sýndist fríðari sínum elskurumHeilag. I, 5166; sú bannsetta ok bitranaðra (nl. Dalila) - plagar sik nú allavega viðr skraut ok skart Stj. 41729;sátu þeir sunnudaginn vel plagaðir ímat ok drykk Bp. I, 8602. 2) vænne, øve en saa, at han kan blive duelig ieller til noget; hefi ek þar ok alla stundá lagit at plaga mik upp á þess konariðn (= fuit mihi non mediocris studii,ut vitam meam in hujus modi exco-lerem disciplinis). Heilag. II, 44321.44421; þann tíma, sem þeir verða meðrguðligum boðorðum þar til samdir okplagaðir Stj. 25539. 3) elske, ynde; ríkrum tíma með þeim auðœfum, er plagastí þeim halfum Heilag. II, 13327; plagarhann (nl. náttrafn) af þí ok elskarnáttina en flýr daginn Stj. 8619; þesserindis at kaupa sér kvennbúnað, semþar plagaðist Stj. 18526; vel - af þessuöllu folki - þá, sem sannleik prísi okplagi, en hati ok fyrirsmái yfirgirnd okágirni Stj. 29822. Jvf. plega.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛕᛚᛆᚵᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.