Ráðafar

ráðafar

ráðafar, n. Giftermaal, = ráð 14, ráðahagr,ráðakostr; hversu ráðafars skal leitasér Frost. 3, 22 Overskrift; ef maðrbiðr sér meyjar, þá skal hann sœkjaþann at ráðafari, er erfingi hennar er- -. Nú ef sá vil sœkja ráðafara-menn (&vl veðfarar hennar), er konohefir festa, þá skal hann fara til húsaföður hennar eða forræðismanna hennar- ok gera honum til mánaða(r)stefnu,at hann sé búinn at selja ráðafé(&vl ráðafar) í hendr honum ok - -,ef hinn er búinn at selja ráðafar íhendr honum, þá - NBKr. 251-11; núfestir maðr sér kono ok grefst uppskylda með þeim, þá skal biskups ár-maðr fá til talumenn 2, aðra 2 skalhinn fá, er þat ráðafar hefir fest; telstsaman frændsemi þeirra, þat ráðafarskal skilja sektalaust Borg. 1, 1516;bœti hann firir ráðafar slíkt, sem talter í lögum; nú ef maðr vil eigi missaráðafars síns, ok hafa o. s. v. Borg.2, 71 fg; um ráðafar þér (dvs. þar?) semábyrgðir manna ero saman komnar okvill maðr pet rjúfa, þá - - er þá ísjalf sagt í sundr ráðafari Borg. 3, 41. 6.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚦᛆᚠᛆᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.