Ráf

ráf

ráf, n. Vinkeltag som fra Tagryggen (mœnir)skraaner ned til begge Sider og saaledesdanner et Skjul over det som dækkesderaf, = ráfr, rjáfr, ræfr, hróf; teknirvóru kirkjustigar í bœnum ok bundnirhverr við annan ok settir sunnan viðstöpulinn í Lafranzkirkju; fór maðrþar upp eptir ok allt upp á ráfit (&vlráfrit) þat, er frá vissi berginu -, enráfit hlífði honum við fleirum skotumFm. VIII, 42812. 18; hann (nL. Guðolfr)gætti sín í kirkju nær bœnum, þat vargótt vígi; - - þeir féngu sér sveitmanna ok fóru at Guðolfi, þeir tókustiga ok settu við kirkjuna ok hjugguráfrit (&vl ræfrit, ráfit) yfir honum okhljópu þar inn ok drápu hann Fm. IX,39923 fg; Sverrir konungr hafði látitsetja upp Maríusúðina út í Holmi -ok lét gera yfir hróf (&vl ráf) Fm.VIII, 2472; ogsaa om lignende Skjuleller Tagdække, som er dannet af Na-turen: uppi yfir pöllunum (= grád-unum, se L. 15) lýkr bjargit sínu ráfiá þann hátt, sem eitt forhús Heilag.I, 69517.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚠ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.