Reyta

reyta

reyta, v. (tt) 1) rive, slide, rykke, plukke noget saaledes, at det derved kommer borteller skilles fra Tingen, Stedet, hvorpaadet fandtes eller var; s. hleypr á húsupp ok reytir gras, ok ætluðu þeir, erinni vóru, at fénaðr væri Nj. 80 (11929);reyta e-t af e-u: sumir reyttu ok rifuaf honum þá hina vonda leppa, semhann hafði Flat. I, 39116; Finnr gékkinn ok skýfði goðin af stöllunum enreytti ok ruplaði af þeim allt þat, erfémætt var Flat. I, 39217; hún reyttiþat sœmiliga hár af sínu höfði Mar.11097; þat skarð, er Ormr frændi þínnreytti af þér fyrir mansöngsdrápu, erþú ortir um konu hans Ölk. 1928; foglar(ero) þeir, er fjaðrar reyta af frændumsínum Anal.2 2466; fig. at þessir reytieigi af smælingum sína eign Æf. 28221;reyta e-t á e-n dvs. rive, rykke noget saa-ledes hen over en Ting, at denne skjulesderaf: leituðu þeir sér þá fylgnis (dvs.fylsknis) ok reyttu á sik mosa Nj. 154(26713). 2) rykke, plukke, rive Ting ellerPerson saaledes, at denne derved blottes,at det, som dækkede eller skjulte samme,bortrives deraf; hér með leysir hón hársítt ok reytir sik sárliga Mar. 16516;sem þeir sjá - Óaf einn saman rekaþá með byrðum fyrir sér hertekna oknaut þeirra (ok) sauði, œpa þeir okýla ákafliga ok hrífa upp í höfuð sérok reyta sik Flat. II, 2517; þá hnyktiFrákörk af sér faldinum ok reytti sikFlat. II, 43818; móðir sveinsins varhrum af elli, hón fór fyrir líkinu okreytti sik ok veinaði ok mælti: veimér - Post. 33133; örin flaug í augahonum, leið síðan undir hönd flagð-konunni ok út undir aðra, en hónhljóp upp við ok fló á byrlann okreytti hann Örv. 494 (Fld. II, 51922);reyta e-t í sundr dvs. sønderrive: þeirreyta ok rifa í sundr meðr öllu lifandismenn Stj. 718.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛦᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.