Ríða

ríða

ríða, v. (reið, riðinn) 1) vride, knytte (ags.wríðan); ríða knút se under knútr 2;ríða knapp se under knappr; ríða netdvs. binde Garn: þetta net reið fjándinnnú til mín (dvs. for deri at fange mig)HeilaG. I, 44129; ríða ræxna dvs. knytte Knuder: tók hann língarn ok reið áræxna, sem net er síðan SE. I, 1827;hár fann er heiðingja riðit í hringrauðum Ghe. 8; gengr maðr af landiofan ok leiðir eptir sér konu svá nökta,at aldri beið á henni ríðanda ræxn dvs.saa megen Traad, at man deraf kunde knytte en Maske, Knude) Svarfd. 3118 fg;riðinn við e-t dvs. i saadan Stilling, atman er knyttet til en Sag, staar i For-bindelse dermed, saa at den ikke er enuvedkommende; hann var við öll sátt-mál riðinn í heraði, því at hann varbæði vitr ok réttdœmr Vígagl. 1718;verðr hann lítt við söguna riðinn Vígagl.513; Böðvarr - sagði sér leitt alltsundrþykki manna í heraði ok kvaðstenn mundu útan fara ok vera eigi viðriðinn Vallalj. 58; þat var í mörgu lagigóðr kostr, en íllt þikki mér, at Þor-gils er þar nökkut við riðinn Flóam.32 (15816). 2) gnide, smøre; áss lá ítúninu, hann tóku þeir ok báru uppá húsin ok ríða honum svá, at brakatók í hverju tré Fld. II, 42721; engillsá -, er sat hjá gröf dróttins okboðaði upprisu hans konom þeim, erþangat kvómo at ríða smyrslum á líkhans Homil. 7133; hann lét taka siment- ok ríða því heitu á limar ok kvistuviðarins Fm. VI, 15310; kann vera, atfuglunum verði úhœgt at hefja fœtrnaaf limunum er leirinu blautu er á riðitMork. 723; skal hann ríða á snjávinummeð höndum sér GráG. 53 jvf 1 (GrG. I,615 jvf 12); hann tók við horninu ok reistá rúnar ok reið á blóðinu EG. 44 (8521);tók hann til trafanna - ok reiðr (dvs.reið) á kverknar í kross Bp. I, 34727;tak gras þat, er heitir Mecon ok stappaí súro víni ok ríð þat um allan líkammanns Pr. 4704 jvf 47118; ríða e-t ádvs. bruge noget, tage det i Brug ellerAnvendelse; ef sú stund kœmi, er þeirvildi ríða á vit sín ok kannast viðsjalfa sik Klm. 22529; ríða e-t at d. s.:er G. sér, at hann fær eigi við spornat,hefir hann allt eitt at riðit, at hannhleypr sem harðast í fang þrælnum okspyrnir - Grett. 8427; hann hafði þáallt eitt at riðit, at hann þreif í hjalm-inn vinstri hendi ok svipti víkinginumaf baki Grett. 9532 fg; ríða e-u í e-tdvs. gnide noget i, ind i en Ting: tókek hein ór pússi mínum ok reið ek íeggina, svá at öxin var svá slæ, at hlómóti mér áðr við skildum Sturl. I, 24923;hann tók sér stafkarls gervi ok breyttisem mest ásjónu sínni - ok lét ríðakolum ok leir í andlit sér Flat. I, 3308;ríða e-t með e-u dvs. gnide, indgnide enTing med noget, som gnides derpaa: fáir brauðleifar ok þurrir, varðir (&vlriðnir) með salti (= lat. sale adspersa)HeilaG. II, 3972. 30; ríða e-t e-u d. s.:konan kemr opt at honum ok vil ríðahann blóði ok roðru Gísl. 454; sá líkamivar riðinn þeim smyrslum, er þá nattúrubera, at - Flat. III, 50817; riða til dvs.skride til noget, som man vil gjøre, givesig i Færd dermed: þá reið Jeronimustil ok rœddi við sjalfum Malcum okfrétti - HeilaG. I, 43720. 3) slaa eller smøre til en eller noget, smøre ham op:ef maðr bregðr manni, at hann væristafkarl, eða ríðr honum kinn (dvs. giver ham et Ørefigen) Bjark. 311; jvf gsv.vredh hans bak Ivan Lejonridd. 1328. 4) ved Vridning udpresse; mjólk sú, erriðin er ór selju börk Pr. 47319.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛁᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.