Rifa

rifa

rifa, v. (að) sy? tók dvergrinn þveng okkníf ok vil stinga rauf (&vl raufar) ávörrum Loka ok vil rifa saman munn-inn (&vl ætlar at rifa saman varrir Lokaok vil stinga raufar fyrir á vörrunum),en knífrinn beit ekki; þá mælti hann,at betri væri þar alr bróður hans; enjafnskjótt sem hann nefndi hann, þávar þar alrinn ok beit hann varrarnar;rifjaði (&vl rifaði) hann saman varr-arnar, ok reif ór æsunum; sá þvengr,er muðrinn Loka var saman rifaðr(með), heitir Vartari SE. I, 3466; G.lét fœra ena dauða í úthýsi eitt, okvar búit um Þorvald virðuligast, þvíat klæði vóru borin undir hann, okvar hann rifaðr í húð Vígagl. 2339;hann varð djöfulóðr ok var rifaðr íhúð innan ok var fœrðr síðan norðan íKirkjuvág til hins helga Magnus jarlsok fékk hann þar heilsu sína Icel. saG.I, 942.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛁᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.