Rjá

rjá

rjá, v. (áð) = hrjá; fór hann hingattil þingsins með mér, en þó er hannnú brott rjáðr (&vl hrjáðr) nökkutFm. VI, 20426; klerkr, sem hann er aföllum rjáðr ok rekinn, flýr til sínshuggara - inn í Maríu kirkju - tilbœnar fallandi Mar. 1781 jvf rekinn okrjáðan (&vl hrjáðan ok rekinn) Mar.3379; erum vér nú reknir ok rjáðirhvar sem vér kómum Fm. VIII, 781;ef þeir rjá (&vl hrjá) menn ok reka af-lögliga um þau málefni, sem vár bréfliggja fyrir Rb. 1922 (656); þeir báðuhann glíma við einn hvern, hann kvaztniðr hafa lagt at rjá, en gaman þóttimér at því um skeið Grett. 16413.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.