Rjóðr

rjóðr

rjóðr, n. aabent, træløst Sted i Skoven; vóru fyrst vellir sléttir ok þar næstmörk mikil -; þeir kómu þá fram íeitt rjóðr mikit, en í rjóðrinu var skíð-garðr Flat. II, 2578 fg (OH. 1351 fg);Hrappr ferr um skóginn þar til, erhann kom í rjóðr eitt Nj. 88 (13019);búar skolo svá skipta skógi, at þeirskolo rjóðr deila þeim, er meir hefirneytt skógar; ef eigi er rjóðrum högg-vinn skógrinn ok er valiðr, þá skolubúar svá skipta, at hinn hafi þeim munvíðara, er miðr neytti Grág. 4737 fg(Grg. II, 1094 fg). Sammensat med et foregaaende Genitiv forekommer rjóðrsom Stedsnavn i Hafsteinsrjóðr, Rís-höfðarjóðr EJb. 34126. 30.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛁᚮᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.