Rœða

rœða

rœða, v. (dd) 1) tale, samtale; kom þarbrátt talinu, at þeir rœddu um skald-skap Eg. 82 (20519); þeir kendu fyrsteigi dróttin, er þeir tóku við at rœð-ast Homil. 731; guð - gefi góðanskilning til þeirra orða, er ek vil rœtthafa Anecd. 12; viljum vér nú hér þá lutifram fœra ok fyrir yðr rœða Anecd. 15;konungr rœddi fátt um þessi tíðindifyrir mönnum Eg. 12 (2325); svá sembœndr hafa rœtt (&vl mælt) með sérá þingi Frost. 2, 237; nú er at rœðaum klokkur þær, er kennimenn ringjaí kirkjum eða í klokknahúsum Hom.10325; jvf Hom. 18530; ekki rœða ekum þat Krók. 2533. 2) udtale; Gizurrbyskop sonr Ísleifs var vígðr til by-skops at bœn landsmanna á dögomÓlafs konungs Haraldssonar 2 vetromeptir þat, es Ísleifr andaðisk; þannvas hann annan hér á landi en annaná Gautlandi, en þá vas namn hansrœtt, at hann hét Gisröðr Ísl. 10 (15).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚯᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.