Sjalfræði

sjalfræði

sjalfræði, n. 1) Uafhængighed, Frihed til selv at bestemme sig, gjøre hvad man selvvil; höfum vér nú af honum traustmikit um alla hluti en sjalfræði okhóglífi innan lands ok ekki ofríki Flat.II, 3738; hón (sálin) hefir s. til góðs okílls Barl. 234. 7031 jvf Fbr. 1225; frjálsts. dvs. fri Vilje: eptir skapan neytti hann(Lucifer) ílla - frjálsu sjalfræði Mar.55835; jvf Stj. 714; gaf hann honumfrelsi ok s. Barl. 237; af því, at maðr-inn er breyskr í sínu sjalfræði, - Barl.2719; hvat er sjalfræði? í veldi mannsat vera eða vilja eða gera gótt eðaíllt; þat sjalfræði hafði maðr í paradísfrjálst, en nú er úfrjálst Elucid. 1359;vera í e-s sjalfræði dvs. være overladt tilens Vilje, saa at han kan gjøre, som han vil, Mar. 42623. 2) eget Forsæt, Be- stemmelse, som man fatter efter sin egenVilje; með sínu sjalfræði dvs. efter sinegen Vilje, uden Tvang, med frit Forsæt,Barl. 5022; gera sítt sjalfræði dvs. gjørehvad en selv vil, Mar. 2636.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᛆᛚᚠᚱᛅᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.