Skaka
Old Norwegian Dictionary - skakaMeaning of Old Norwegian word "skaka" in Norwegian.
As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:
- skaka
- skaka, v. (skek, skók, skekinn) 1) ryste; sögðu þeir, at Skotar hefði tekit smá-börnin ok lögðu á spjótsodda ok skókutil þess, er þau rendu at höndum þeimofan ok köstuðu þeim svá dauðum affram Fm. X, 11721; skaka ok skelfa Stj.1327; hrista eða skaka (= lat. concutere)Post. 88123; vængi þeir (nl. drekarnir)skóku Sól. 54; vindr skók dúka þá, erbreiddir vóru yfir líkit Heilag. I, 58114;vilduð ér sjá reyr vindi skekinn Post.84726; beiddist andskotinn at skaka yðrlærisveina mína sem hveitikorn í sáldiPost. 1227; ef menn skaka skellu athrossum þingmanna, - þat varðar fjör-baugsgarð - Grág. 43210; svá skókessit hann, at hann féll af baki Bev.22849; skóku mik sva bárur ok bylgjurBær. 8961; tóku þeir í hurðarringinn okskóku fjórum sinnum El. 8414; björninnsettist upp ok skók höfuðit Finb. 11(2120); (hann) laust í höfuð selnum, -en hann skók höfuðit ok litaðist um Eb.53 (9921); skaka sverð dvs. svinge Sværd:hann - skekr at honum sverðit Heið.30 (3649. 12); hversu hann skók sverðitok ætlaði at drepa þau Flor. 22 (588);sumir börðu grjóti, sumir skóku atþeim vápn ok skjöldu með harki ok há-reysti Bp. I, 476; vóru þeir allir mold-ugir; þeir skóku klæðin ok hreyttumoldinni á þá Þórodd Eb. 54 (10020);skóku lóða Hamd. 17; fig. sá maðr, ermeð öllu var yfir kominn, hefir ekkiskekizt í huginom Alex. 14517. 2) ved Rysten sætte noget i saadan Bevægelse,at det forlader sin Plads; skak í brottór höfði þér dupt ok ösku (ved at ryste Hovedet) Stj. 20825; fig. sannliga erskekinn þróttr ór yðr Grett. 7920 jvfSturl. II, 20721.
Part of speech: v
Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛆᚴᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.
Abbreviations used:
- fig.
- figurlig, i figurlig betydning.
- lat.
- latinsk.
- m.
- Masculin.
- nl.
- nemlig.
- p.
- Pagina, side.
- s.
- substantiv.
- v.
- Verbum.