Skap

skap

II. skap, n. 1) Skikkelse, Form, Beskaffenhed,Maade (jvf skapa); gráta meðr mikluskapi Æf. 6739; hélt þat vel skapi (dvs.saaledes vedblev det at være), meðanhón lifði Bp. I, 12910; at slíku skapi dvs.paa saadan Maade, saaledes: at slíkuskapi máttu aðrar tölur reyna Algor.3626; at slíku skapi annan enn Homil.9636 (Job. 1, 3); þat er átta nóttom eptirmaríumesso ena fyrri ok munar at slíkoskapi þá, er nóttin lengist, sem áðr vartalt, er hón skemdisk Rímb. 64b12 (324). 2) Sindsbeskaffenhed, Sindelag, Tænke-maade; eigi lézk hann sættir takamundu til handa Vestfirðingum, fyrren hann vissi skap þeirra (dvs. hvorledes de vare til Sinds) Sturl. I, 31234; þater ekki mítt skap dvs. det er ikke efter mit Sind Nj. 44 (669); þat er at segjafrá mínu skapi, at ek vil eigi aptrhverfa - Flat. II, 33721; verða í góðuskapi dvs. komme i en god Stemning,Didr. 3222; vera með íllu skapi dvs.være i en slet Stemning, Örv. 738; veraíllu skapi d. s. Didr. 32134; hennar skaper svá stórt (jvf skapstórr), at ei máAttila konungr - hennar fá fyr úttanhennar vilja Didr. 3077; spyrr (hann),hversu henni man vera í skapi þettaráð Didr. 30712; þá svarar Högni oklætr sér hafa vel sofnat, en þó er míttskap ekki betra en til meðallags Didr.31925; bregða skapi við e-t dvs. tage signoget nær, lade noget gjøre Indtryk ogfaa Indflydelse paa sit Sind: svá segjamenn, at Grettir brygði engan vegskapi við þessar fréttir ok var jafn-glaðr sem áðr Grett. 10427; koma skapivið e-n dvs. komme vel ud af det, veloverens med en: engi kann við mikskapi koma Ljósv. 816; koma skapi,eiga skap saman dvs. komme vel overens,ud af det med hinanden indbyrdes: sválízt mér á þik, at ek man þér velunnandi verða, ef við komum skapisaman Nj. 13 (2416); kemr þú þér þvível við Halgerði, at þit eigit meirrskap saman Nj. 44 (6610); ekki munumvit eiga skap saman -, þvíat eigi verð-um vit samlyndir Flóam. 10 (1297);hafa skap til dvs. have Sind, Lyst til,m. Inf.: þá mun ek eigi hafa skap tilat hlaupa inn aptr í eldinn til þín Nj.130 (2028); fá sér skap til e-s dvs. kunnebekvemme sig til noget, til at gjøre noget:nú hefir ek beðit þá stund, er ek fæmér skap til Laxd. 59 (17112); veranökkurr í skapi dvs. ved sin Tænkemaadehæve sig noget over det almindelige: erok varkunn á, at þvílíkir lutir liggi ímiklu rúmi þeim, er nökkurir eru ískapi, at - Fm. IV, 8020; hógværr ískapi Nj. 1 (29); mikill í skapi Jómsv.651; vandræðamaðr í skapi Jómsv. 6431;e-t býr e-m í skapi dvs. en har noget iSinde: eigi býr þér lítit í skapi, þvíatþessi ætlan er meirr af kappi en for-sjá Flat. II, 368 (Fm. IV, 809); Búidigri lýsir yfir því, er honum bjó ískapi Fm. XI, 8810; hón svarar honum,sem henni var í skapi til Fbr. 8630;mér er ráðabreytni nökkur í hug okí skapi Gísl. 177; gera sér e-t í skapdvs. sætte sig noget i Hovedet, falde paanoget: nú gerir hann í skap sér, atvíst skal hann fara til veizlunnar meðfeðr sínum Didr. 12715; vera e-m atskapi dvs. være efter ens Sind, behageen: þat er mér at skapi at fara út tilÍslands Fm. VI, 30413; er mér ekki atskapi fyrirburðr sjá Svarfd. 2655; kon-ungr hittir nú Ástríði dóttur sína okspyrr, hversu henni væri at skapi sáráðahagr, at hón sé gipt Sigvalda Jómsv.6824; vera e-m vel at skapi, d. s.: sámaðr er mér vel at skapi Vatsd. 8 (1614);nú er mér bezt at skapi dvs. nu er jeg bedst stemt, i bedst Humør, Eb. 47 (916);vera nær skapi e-s = vera e-m at skapi:þat var þó næst skapi hans at faralanda á milli með kaupeyri sínn Flat.II, 7334; mant þú nú segja, ef þú ertskörungr, hvárt þat er nökkut nær þínuskapi Nj. 13 (2411); Höskuldr - -kvað þat nær sínu skapi, at hón væriheima þar at vistarfari Laxd. 13 (2118);vera ekki fjarri e-s skapi, d. s. Nj. 33(4911); vera e-m móti skapi dvs. mishageen, være en imod: ef verk þetta, herra!þikkir yðr öllum móti skapi ok mikilsvert, þá - Flat. II, 23113; e-m er ímóti skapi til e-s dvs. en føler sig mis-fornøiet med noget: Híði fann, at frúKristin var nökkut móti skapi til kon-ungssonar Fm. IX, 24416; falla e-m velí skap dvs. behage en: þessar rœður féllujartli vel í skap, ok kærði þat firirKnút konungi Flat. II, 25234; þat ersagt, at hvárutveggja fellst vel í skapannat ok leit hvárt þeirra blíðliga tilannars Band.* 47; gera e-t til skapse-s dvs. for at behage en: Þórolfr segir,at hann hefði með trúleik gjört alltþat, er hann kunni, til skaps konungsEg. 16 (2916); B. - sagði Þorleifi þatok mundu - gört til skaps síns, efhann - Sturl. I, 3962; ek mun þá geraannat til skaps biskups Sturl. II, 2332;vel má ek gera þat til skaps föðurmíns at brenna inni með honum Nj.129 (19817); renna e-m í skap dvs. gaaen til Hjerte, gjøre Indtryk paa hansSind: rann honum mjök í skap sá at-burðr Sturl. I, 31229; var nú svá komit,at honum rann í skap, ok reiddisthann Fm. VI, 21222; eigi trútt, at mérhafi eigi í skap runnit sonar dauðinnÞ.stang. 5513; fær fjándanum mjök ískap, er - Mar. 55616; kalla menn,at þeir hafi ílla borit sik, svá at peimhafi næsta í allt skap komit, áðr ennlétti Gísl. 395; vera við e-s skap dvs.være saadan, at man kan behage en,være vel lidt af en: engi maðr í land-inu var meirr við mítt skap en hannok mér líkari um alla hluti Finb. 15(342). 3) sköp, n. pl. med dets for- skjellige Betydninger findes opført paasit Sted.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛆᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.