Skipari

skipari

II. skipari, m. (af skip, n.) 1) Søfarende; skiparar ok aðrir farandi menn Stj. 165. 2) Person som hører til et Fartøis Mand-skab; segir hann skiparum sögu sínaguði til lofs Mar. 105822; sögðu skip-ararnir (nL. til Kvinden): kjós annat-hvárt at samþykkja oss, eðr vér steyp-um þér í sjóinn Mar. 110912; glöddustskiparar við draum þenna Bp. II, 493;lægist bylgjufallit ok gerast skipararglaðir Heilag. II, 9617; með engu mótiþótti honum sér fœrt vera várt skipat hafa, ef hann skyldi ei skiparumráða (dvs. bestemme hvem der skulde væremed ombord), nafnliga með því, at hannsagðist áðr sömu skiparum far játtathafa í því skipi, sem hann tœki Dn.VIII, 1378; skipari e-s dvs. Person som er med ombord paa samme Fartøi: er hafgola kom á, sagði Egill skiparumsínum - Eg. 60 (13313); urðu hansskiparar eigi fyrr varir við, en hannhljóp í brott frá þeim um nótt Fm. VIII, 36710; þeir sátu eptir meðan,Helgi - ok skiparar hans Fm. IX,31917; höfum vér - eftir leitat viðrþá, sem af yðru erkibiskupsdœmi ero,- at þeir lyki oss rétta Grœnlands-faratíund sem aðrir skiparar þeirraDn. VII, 10310; hvar eru mínir föru-nautar eða góðir skiparar Bær. 9245;mik hefir skipari mínn á firði fyrirlátitPamfiL. 13332; hverr sem tekr vísvitandiannars skipara, skal vera sekr halfrimörk við konung NL. IV, 35228.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᛕᛆᚱᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.