Skór

skór

skór, m. (N. Pl. skúar & skór) Sko; a) tilMennesker: binda skúa Guðr. 1, 9; skerahúð til skúa Bp. I, 6695; á þeim fœtihefir hann skó SE. I, 1925; sá skalfyrst í skó stíga, er mann leiðir i ætt,en þá hinn sjalfr er í ætt er leiddrGul. 586 jvf 11; eigi skal göngumönnumveita húsrúm þeim, er eigi er eldi mælt,ok engar veizlor nema til skúa eða tilfata Grg. II, 17823; hann sér, hvar atskór Gísla liggja Gísl. 311; kippa skómá fœtr sér Nj. 17 (288); leysa skúa afe-m Eg. 85 (21318); Post. 21829; loðnirkalfskinnsskúar Sturl. II, 17316; upp-háfir ok lágir skúar Rb. 112; uppháfirskúar ok allir silkisaumaðir en sumirgullagðir Fm. VI, 44026; uppháfir svartirskúar Nj. 121 (18415); b) til Heste: þeirskyldu - líta ok eigi til, þótt skúarnirhryti undan hestum þeirra Fm. VII,9427; er skórnir kómu til Þórolfs, tókhann skóna 4 ok lét saman ok hélt ánökkura stund; rétti síðan at Ormi, okváru þá allir réttir sem kerti Flat. I,52411.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚮᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.