Skora

skora

skora, v. (að) 1) gnave, skure; járnin skor-uðu þá mjök at beini ok brann undirþeim Fm. XI, 28821. 2) trænge ind paa en med sin Begjæring, Opfordring;ef eigi kemr búandi til þings at sverjamanntalseið ok engi maðr af hanshendi, þá skolu bœndr skora gerðir áhendr honum svá margra manna, semþeir vilja Frost. 7, 86; hann skorar núfast á vára frú ok bœn meistara sínsherra Guðmundar Bp. II, 12312; er þúskorar svá mjök á mik um þetta, þá -Flat. I, 4115; skora á, við e-n, at - dvs.anmode en indtrængende om, at -: þeirskoruðu á hann fast, því þeim þóttivið liggja fé sítt ok frelsi, at þeir værieigi upp leiddir á Írland eðr Suðreyjarþar, sem þeir höfðu áðr herjat Eb. 29(4925); ef hann tekr því vænliga okkveðr þó ekki á, hversu mörg skiphann vil fá þér, þá skaltu skora fastá hann (skora við hann fast Fm. XI,1137), svá at hann kveði þá þegar á,hvat hann mun til leggja skipannaFlat. I, 1824; er Þorgils vissi, at þarváru sumir menn vápnlausir komnir,þá skoraði hann á Geir inn auðga, athann mundi ór ráða við hann um vápnSturl. II, 20827; skora á e-n til e-s dvs.anmode en om at faa noget: er hannhefir sagt Ref tíðindin, skorar Gísli áhann til fulltings Gísl. 5219; ek vildaskora á hann til viðtöku Laxd. 62 (1801);skoraði hann þá enn af nýju á Þorgilstil liðveizlu fyrir hönd Þorvarðs Sturl.II, 19435; Þórolfr þótti þat lítit búlandok skoraði á Ulfar kappa til landa okbauð honum hólmgöngu Eb. 8 (912);skora á e-n til hólmgöngu Svarfd. 785&vl; Bp. I, 167; Vatsd. 33 (5324) jvfskora 5; skorar konungr til við Hákon(med Spørgsmaal om), hvárt hann hafðiþat mælt Fm. XI, 207. 3) gjøre Ind-snit (skor 1) i noget (e-t); a. hjó tilÞormóðar með sverðinu Níðingi ok afhonum fótinn í ristarliðnum við fjöru-grjotinu ok skoraði mjök annan Sturl.II, 17818; nú skora menn tveir tré eittok fellr á annan, þá er hann sjalfrhalfr bani sínn Gul. 1751 jvf Eids. 1,263; sumir ganga at með bolöxar okskora fœtr á filonom þar til, er þeirfalla Alex. 1437; því fór ek aðra leið,at ek þurfta ekki at skora fönn firirmér (hugge Fodtrin for sig i Fonden)Fbr. 2131 jvf 27; skora sundr dvs. hugge iStykker, tvers over: þeir Hrólfr okGrímr horfuðu ór fylkingunni ok börð-ust með miklu kappi, þar til er Hrólfrskoraði sundr mæki Gríms í miðju meðHreggviðarnaut Fld. III, 34316; heldrkeppast þeir við at meirr at brjótavegginn sem skjótast, ok skora hanní sundr með bólöxum Alex. 14823; fig. skorast á því móti sundr sættin Sturl. I, 40327; skora fyrir e-m dvs. gjøre Streg,Indsnit for en (i et kefli, som siden viser, hvormange man har optællet) Frost. 7,14 (se under skor 1). 4) tælle, op-tælle; Saul - skoraði þá, hversu martlið hann hafði með sér Stj. 4519; skoralið Fm. VIII, 32022. IX, 382 &vl 10;allir hinir beztu bóndasynir kómu þátil þeirra um öll Þrœndalög, svá atskorat var - nær 20 hundruð mannaFsk. 27710; þá kannaði konungr liðsítt, ok var skorat manntal OH. 20328.20418; var þá skorat nær 15 hundruðmanna Flat. II, 2338 jvf Fm. VIII,31115. 5) kalde, opfordre, udfordre;med Akk. skora e-n til einvígis Nj. 22(3312); skora e-n á hólm Svarfd. 785;med Dat. skora e-m til hólmgöngu Nj. 24 (3625); á hólm Nj. 8 (1513). 56 (8725);hann hefir skorazt á hólm (trúlofat sikvið &vl 8) í móti Rollant frænda mín-um Klm. 44110; hverr ok sem hanngerizt þrjótr ok er skoraðr (&vl skip-aðr) til leiðangrs ok er sóttr til ok vileigi gera o. s. v. Landsl. 3, 613; skorastundan dvs. undslaa sig, = skerast undan:forsending má þat heita -, en eigimun ek undan skorast, ef þér búit ferðmína eptir því, sem þér vitið mér áliggja Bárd. 396; hón spyrr, hvárt hannskorast (eller skerist) undan ferðinni viðÁsmund Fld. III, 143 &vl 2. 6) fore-drage, fremføre; er hann hefir upp boritörendi sín fyrir jarl, þá veitir jarl þausvör, at hón skal sjalf ráða; - kon-ungr skorar þá þetta mál við hanasjalfa Jómsv. 5521. 7) forud bestemmeeller betinge noget, som skal tages tilEfterrettelse ved Sagens Afgjørelse; urðuþar þær málalyktir, at Þorvaldr skyldihafa sjalfdœmi; en menn allir lífs griðok lima. Loptr skildi undan í fyrstugoðorð sítt ok staðfestu, ok lengr enþrjá vetr útan at vera; en Þorvaldrskoraði þat ímót, at Loptr skyldi þegarganga á vald þeirra Sturl. I, 25014; varþá áðr skorat, at hverjum (nl. sættums. 2229 jvf ganga at e-u 4, 1ste Binds. 549 a) Þórðr vildi ganga dvs. paa hvilkeBetingelser Þ. vilde indgaa, Sturl. II, 231;mál, som undergives nogens Kjendelseeller Afgjørelse, kaldes úskorat, naar denikke er bunden til eller afhængig af forudsatte Betingelser eller givne Bestemmelser:bauð Urœkja í hans dóm öll málinóskorut Sturl. I, 40033 jvf II, 11621;var á þat sætzt, at biskup einn skyldigera um öll óskorut mál Sturl. I, 40220;óskorat, allt óskorat dvs. ubetinget, medfri og fuld Raadighed: Egill - skyldieinn gjöra um mál þessi, svá sem hannvill, allt úskorat þar á þingi Eg. 85(21827); þess varnaði Þorgils eigi, atHafliði görði fé slíkt til sœmðar sér,sem hann vildi, en undan væri skilðarmannsektir allar ok goðorð ok stað-festa; ok stóð í því um helgina, atHafliði vill einn ráða óskorat Sturl. I,3611.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚮᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.