Skrá

skrá

skrá, v. (að) 1) optegne, føre til Bogs, =gera, setja á skrá, skrásetja; konungrfeldi svá margan mann, at langt er atskrá nöfn þeirra allra Flat. II, 12318;hann lét skrá allar þær jarðir okeignir, er fallit höfðu konungs garðFm. VIII, 30016; konungr hafði skrálátit allar eyjar fyrir vestan SkotlandFm. X, 1324; einn klerk skulu þeirbáðir hafa þann, er skrái alla dóma oklaga órskurði Rb. 25 (7622); láta skrá in-virðuliga á eina hverja bók kirkjunnar,hvat í hverju er Kalfsk. 11022; sváverðr engi syndin gör, at eigi vitidjöfullinn, ok skrár hann þegar í sínuminni alt Homil. 10634. 2) skrá e-ndvs. anvise en hans Plads (efter skriftligOverregning og Optegnelse; jvf skora 4);Erlingr - lét lesa upp, hverir skráðirváru á konungsskipit Fm. VII, 2877;8 menn váru skráðir í halfrými Fm.IX, 3322; óskrát = óskorat, se underskora 9: allt hans lið var hjalmat,óskrát níu tigir manna Fsk. 260. 3) foreskrive; hann lét skrá um allt kon-ungríkit, at hverr maðr skyldi o. s. v.Kgs. 992.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚱᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.