Skúta

skúta

II. skúta, f. et Slags mindre Fartøi; hannfór með skútu alskipaða norðr í FjörðuEg. 32 (6430); hann hafði skútu, er hannátti, ok á þrjá tigi manna Eg. 7 (1030);gakk þú nú með förunauta þína á skútu,er hér liggr á útborða langskipinu -;Egill gjörði, sem a. mælti, géngu þeirá skútuna nær þrír tigir manna Eg. 57(12712. 18); mods. skip: þá géngu þeirupp á skipit, en skútan flaut við stýrimilli lands ok skipsins Eg. 58 (1298);ok er Egill sá skipit, þá kendi hannþegar; hann stýrði sem beinst á þá;ok er skipin rendust at, þá kom barðskútunnar á kinnung karfans Eg. 60(13627); Ásmundr hafði skútu ok á nærr30 manna vel vápnaða Flat. II, 23722(OH. 12325); þá reyri skúta at skipijarls Fm. VI, 3171; skútur allar okléttiskip skulu róa út um eyna Fm.VII, 2594; Erlingr - lét búa snekkjutvítugsessu ok með skútu 15 sessu okenn vistabyrðing Fm. VII, 31011; hannhafði mikla tuttugsessu ok skútu meðFm. IX, 47421; tvær skútur, er flutu fyrirbœnum tjaldaðar Fsk. 9110; ór Ísafirðiváru búin þrjú skip; Nichulas Oddssonok Eyjolfr son Eyjolfs Kárssonar okSigmundr Gunnarsson stýrðu Ógnar-brandinum; þat var mikil skúta Sturl.II, 505 fgg; hrundu þeir fram skútu Nj.11 (1827). Jvf. scuta, quae bordum habet og quae bordo caret SartoriusGeschichte d. d. Hanse II, 5512 jvf Anm.5; gfr. escute V. Gay 425b7; holl. schuyte. Jvf. hleypiskúta, léttiskúta,róðrarskúta.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚢᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.