Snær

snær

snjár, snjór eller snær, m. (Gen. snjáfaro. s. v., n. Pl. snjáfar o. s. v.) Sne; skalkarlmaðr ríða á með hendi sínni vatni,ef vatn er, dög, ef dög er, snjó, efsnjór er - Borg. 1, 210; nú náir eigivatninu eða sjó, getr snjó, hann skalgera krossa á snænum ok kveða slíkorð yfir, sem hann skyldi á vatninu,hann skal drepa barninu í snæinn -,hann skal bræða snæinn með höndumsér ok ríða á svá, at þat verði alváttGrg. I, 68 fgg; var ek snifinn snjófi Vegt.5; um várit, er snjó leysti ór fjöllum,þá - Flat. I, 28716; gerði at þeimveðr hörð, ok fóru þeir villir -, lagðiþá á snjáfa ok úfœrðir Fm. II, 9720;þaðan koma snjófar ok snarir vindarHyndl. 39; þenna tíma vóru snjófarsvá miklir á jörð, at menn kómustvarla bœja millum Bp. II, 16720; snjórvar fallinn mikill Fm. VIII, 1711; fylgðihonum óvígr herr riddara, ok höfðuhvíta hesta, allir snjáfi hvítari Heilag.II, 1020; messuserkr snjáfi hvítari Mar.793; þá sýndist allr líkami hans snævibjartari Heilag. I, 60237; hennar holdvar svá hvítt sem nýfallinn snjór íþurrum viði Partalop. 2014.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚿᛅᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.